Zaburzenia czynności tarczycy są częste w pediatrii. Testy czynności tarczycy są powszechnie dostępne i często zlecane w pediatrycznej opiece zdrowotnej. To jest czasami napędzany przez wspólne oznaki lub objawy choroby tarczycy. Zbyt często jednak pacjenci i ich rodzice zlecają badania tarczycy z powodu niespecyficznych objawów, takich jak zmęczenie, otyłość lub rodzinne występowanie chorób tarczycy. Decyzja o zleceniu badań tarczycy, jak również o tym, który test (testy) funkcji tarczycy zlecić, zasługuje na dokładne przemyślenie, a nie na odruchowe „panel tarczycowy” dla każdego pacjenta. Hormon tyreotropowy (TSH) jest najwłaściwszym badaniem czynności tarczycy u dzieci i młodzieży. Dodawanie kolejnych testów zwiększa tylko prawdopodobieństwo wykrycia drobnych (i często nieistotnych) nieprawidłowości. Takie przypadkowe nieprawidłowości mogą wywołać niepokój u rodzica i dziecka, a ich konsekwencją są zwykle dodatkowe badania, skierowanie do endokrynologa dziecięcego i dalsze koszty. Celem tej publikacji jest wskazanie lekarzowi podstawowej opieki zdrowotnej wyboru odpowiedniego badania przesiewowego w kierunku nabytych zaburzeń czynności tarczycy u dzieci i młodzieży, a także właściwa interpretacja wyników badania. Nacisk zostanie położony na „lekko” nieprawidłowe wyniki badań przesiewowych tarczycy. Do specyficznych testów tarczycowych zalicza się TSH, (wolne) T4, (wolne) T3 i przeciwciała tarczycowe. Wreszcie, przegląd ten będzie miał na celu ukierunkowanie decyzji dotyczących kontynuacji leczenia, dodatkowych badań i powodów skierowania do endokrynologa dziecięcego. Wrodzona niedoczynność tarczycy, w tym nieprawidłowości w badaniach przesiewowych noworodków, nie będzie omawiana.