Rak gruczołowy („adeno” = „gruczoł”, „carcinoma” = rak nabłonka) jest najczęstszym typem raka płuca w USA, Japonii i większości krajów Europy Zachodniej, chociaż jest drugą najczęstszą postacią we wschodniej części Europy (po raku płaskonabłonkowym). Gruczolakoraki są wyjątkowo heterogennymi nowotworami, występującymi w czterech głównych strukturach tkankowych (acinarnej, brodawkowatej, oskrzelowo-pęcherzykowej i litej) oraz w kilku rzadszych wariantach. Najczęściej jednak zmiany te wykazują mieszankę dwóch lub więcej podtypów lub wariantów i są klasyfikowane jako „gruczolakorak z mieszanymi podtypami”.
W Chinach, które mają największą liczbę palaczy i przypadków raka płuca na świecie, wzór architektoniczny tkanki brodawkowatej jest zdecydowanie najczęstszym podtypem histologicznym gruczolakoraka, obejmującym około 40% wszystkich gruczolakoraków, a jego częstość występowania znacznie wzrosła w ostatnich dziesięcioleciach. W Europie gruczolakorak brodawkowaty może stanowić dominujący wzór architektoniczny nawet w 50-60% wszystkich gruczolakoraków.
Gruczolakorak brodawkowaty płuca jest chorobą o wysokiej śmiertelności. Całkowite pięcioletnie przeżycie wynosi w przybliżeniu od 16% do 22%. Ogólnie rzecz biorąc, przeżycie jest lepsze we wszystkich stadiach u pacjentów ze wzorem akrylowym (lub brodawkowatym) niż u pacjentów ze wzorem litym, ale znacznie gorsze niż u pacjentów ze wzorem oskrzelowo-pęcherzykowym. Przeżycie jest znacznie lepsze u pacjentów, których guzy są dobrze zróżnicowane (tj. gruczoły i/lub kanaliki są bardziej rozwinięte) niż w przypadku słabo zróżnicowanych (tj. z rudymentarnymi gruczołami).
Niektóre badania sugerują, że onkogeny H-ras i fes są ważnymi czynnikami sprawczymi onkogenezy w wielu rakach płuca typu acinarnego.
.