Ból głowy pochodzący z okolicy czołowo-oczodołowej można podzielić na (1) Który nie ma objawów autonomicznych takich jak łzawienie, katar, rhinostasis. Należą do nich psychogenne bóle głowy i padaczkowe bóle głowy. W przypadku psychogennego bólu głowy nie stwierdza się tkliwości okołogłowowej, a ból głowy ma średnie nasilenie. Najczęściej pacjent skarży się na ból głowy pochodzący z okolicy czołowej. Występuje więcej niż pięć różnych objawów, takich jak: ogólne złe samopoczucie, drętwienie, mrowienie, zawroty głowy, bezsenność. Jednak, mimo że objawy są liczne, pacjenci powszechnie spędzają życie. Innymi słowy, pacjent jest chroniony przez ból głowy przed jego lub jej stresu. W takim przypadku nie ma potrzeby stosowania leków. W padaczkowym bólu głowy ból typu uciskającego jest odczuwany nad czołem przez kilka minut do kilku godzin. Niekiedy po bólu głowy występują drżenia lub drgawki. W zapisie EEG stwierdza się aktywność spajkową i falową. W przypadku padaczki ogniskowej ból głowy występuje kontralateralnie do ogniska. Leki przeciwpadaczkowe, takie jak VPA lub CBZ są w takim przypadku lekami z wyboru, a ból głowy, jak i napady ustępują. (2) Przednio-oczodołowe bóle głowy z objawami autonomicznymi obejmują różne autonomiczne cefalalgie nerwu trójdzielnego. Należą do nich między innymi klasterowy ból głowy, epizodyczna napadowa hemicrania, hemicrania continua. W leczeniu konieczne jest zebranie dokładnego wywiadu, ponieważ żaden lek nie jest w 100% skuteczny.