This article has been curated from, „Birth of The Holy Nation: Volume 1 God and Abraham” autorstwa Corbett Gaulden. Zdobądź swoją kopię w sklepie eGen.
ULTIMATE OBEDIENCE
Posłuszeństwo, którego Bóg wymagał od Abrahama tamtego dnia, było tak absolutne, jak tylko może być. Musiał on złożyć swego syna Izaaka w ofierze. Bóg nie mógł wymagać od niego większego przykładu posłuszeństwa. Sam Bóg, w gruncie rzeczy, nie mógł być poproszony o większy przykład szacunku dla nas, niż złożenie w ofierze swojego Syna Jezusa. Bóg prosił „ojca wiary”, aby naśladował Jego własne postępowanie w tej sprawie. Bóg wymagał od Abrahama, aby ten postępował jak sam Bóg. Ten syn Boży miał tego dnia naśladować naturę samego Boga.
Rozważ to. Bóg poprosił Abrahama, aby ofiarował swego jedynego syna na śmierć. Abraham był zobowiązany, jako syn, do dokonania tego aktu ofiary. Jednakże ofiarą nie był worek marmurów. Ofiarą był syn z jego własnego ciała. Ofiara ta miała być istotą jego egzystencji jako ojca. Gdyby został pozbawiony swojego „jedynego syna”, nie byłby już ojcem. A jego własny Ojciec był tym, który postawił mu ten wymóg. Syn o imieniu Abraham wyruszył, aby być posłusznym swojemu Ojcu, Bogu. Ojciec o imieniu Abraham miał zamiar odebrać jakiekolwiek znaczenie swojej własnej istocie tylko dlatego, że wymagał tego od niego jego Ojciec.
ZAPEWNIENIE O OFIARNOŚCI BOGA
Gdy Bóg wyciągnął rękę tego dnia, aby uratować Izaaka, uczynił to w ostatniej sekundzie. Jego syn, Abraham, nie sprzeciwił się prośbie skierowanej do niego za cenę, której żaden człowiek nie chciałby ponieść. Abraham nie oszczędził Izaaka. To sam Bóg go oszczędził (Rdz 22,12). Działania Abrahama tego dnia zapewniły jego potomkom model synowskiego posłuszeństwa, który przewyższa jedynie czyn Jezusa na Kalwarii 2000 lat później.
Jako ojciec, Abraham wymagał od swojego syna Izaaka, aby ten poddał się własnej śmierci. Od Izaaka Abraham wymagał tego aktu posłuszeństwa jako zwierciadła własnego posłuszeństwa wobec Ojca. Gdy ten dzień się dopełnił, Bóg uczynił Abrahama najgodniejszym z ojców ludzi. W ten sposób Abraham spełnił ostateczną kwalifikację, aby stać się ojcem narodu obietnicy; narodu na ziemi, który byłby naturalnym prekursorem Świętego Narodu Bożego. Żaden mniejszy człowiek i żaden mniejszy stopień synowskiego posłuszeństwa nie mógł zakwalifikować się do wykonania tego Boskiego zlecenia. Stąd zrządzenia i opatrzność Boża oraz obecność w mocy Ducha Świętego, aby dokończyć to, co było konieczne.
Chcesz przeczytać więcej?
Zdobądź swoją kopię „Narodziny Świętego Narodu: Volume 1 God and Abraham” autorstwa Corbett Gaulden ze sklepu eGen.