IQ Scores and IQ Score Interpretation

.
Zrozumienie wyników IQ

IQ oznacza iloraz inteligencji. Przypuszczalnie jest to wynik, który mówi, jak „bystra” jest dana osoba w porównaniu z innymi ludźmi. Średnie IQ wynosi z definicji 100; wyniki powyżej 100 wskazują na wyższe niż średnie IQ, a wyniki poniżej 100 wskazują na niższe niż średnie IQ. Teoretycznie, wyniki mogą wahać się w dowolnym zakresie poniżej lub powyżej 100, ale w praktyce nie są one znaczące poniżej 50 lub powyżej 150.

Połowa populacji ma IQ pomiędzy 90 a 110, podczas gdy 25% ma wyższe IQ i 25% niższe IQ:
.

Klasyfikacje opisowe ilorazów inteligencji

.

IQ	Opis	% populacji
130+	Bardzo wysoki	2.2%
	Superior	6.7%
	Wysoka średnia	16.1%
	Średnia	50%
	Niska średnia	16.1%
	Borderline	6.7%
Below 70	Extremalnie niski	2,2%

.
IQ wyrażone w percentylach

IQ jest często wyrażane w percentylach, co nie jest tożsame z wynikami procentowymi i jest częstą przyczyną niezrozumienia wyników testów IQ. Procent odnosi się do liczby pozycji, na które dziecko odpowiada poprawnie w porównaniu z całkowitą liczbą prezentowanych pozycji. Jeśli dziecko odpowie poprawnie na 25 pytań w teście składającym się z 50 pytań, otrzyma wynik procentowy 50. Jeśli odpowie na 40 pytań w tym samym teście, jego wynik procentowy wyniesie 80. Percentyl, jednakże, odnosi się do liczby wyników innych uczestników testu, którym wynik danej osoby jest równy lub przewyższa. Jeśli dziecko odpowiedziało na 25 pytań i uzyskało wynik lepszy niż 50% dzieci biorących udział w teście, uzyskałoby wynik na poziomie 50 percentyla. Jednakże, jeśli odpowiedziało na 40 pytań w teście składającym się z 50 pozycji, a wszyscy inni odpowiedzieli na więcej niż on, znalazłoby się na bardzo niskim percentylu – nawet jeśli odpowiedziało poprawnie na 80% pytań.

Na większości standardowych testów, IQ równe 100 jest na 50-tym percentylu. Większość naszych testów IQ jest standaryzowana ze średnim wynikiem 100 i odchyleniem standardowym 15. Oznacza to, że następujące wyniki IQ będą z grubsza odpowiadały następującym percentylom:
.

.
IQ równe 120 oznacza zatem, że badany jest bystrzejszy od około 91% populacji, podczas gdy 130 stawia osobę przed 98% ludzi. Osoba z IQ równym 80 jest bystrzejsza od zaledwie 9% ludzi, a tylko kilka osób uzyskało wynik niższy niż 60.

Bądź ostrożny!

Należy być bardzo ostrożnym przy stosowaniu opisowej klasyfikacji IQ. IQ jest, w najlepszym przypadku, przybliżoną miarą inteligencji akademickiej. Z pewnością nienaukowe byłoby stwierdzenie, że osoba z IQ równym 110 ma wysoką średnią inteligencję, podczas gdy osoba z IQ równym 109 ma tylko średnią inteligencję. Taka ścisła klasyfikacja zdolności intelektualnych nie uwzględniałaby elementów społecznych, takich jak dom, szkoła i społeczność. Elementy te nie są odpowiednio mierzone przez obecne testy inteligencji.

Dodaj do tego fakt, że testy IQ nie są zbyt wiarygodne, i zrozumiałe jest, dlaczego testy IQ były przedmiotem krytyki przez wiele lat. Wyniki mogą się różnić nawet o 15 punktów w zależności od testu, podczas gdy napięcie emocjonalne, niepokój i nieznajomość procesu testowania mogą w znacznym stopniu wpłynąć na wyniki testu. Ponadto, Gould opisał tendencyjny wpływ, jaki postawy testerów, ich kwalifikacje i instrukcje mogą mieć na testowanie. W jednym z badań dziewięćdziesięciu dziewięciu psychologów szkolnych niezależnie przeprowadziło test IQ na podstawie identycznych zapisów, uzyskując dla tej samej osoby wartości IQ od 63 do 117!

Pomiary inteligencji mogą być wartościowe – chociaż ich wartość jest często przeceniana – ale wiele szkody mogą wyrządzić osoby, które próbują klasyfikować jednostki wyłącznie na podstawie takich pomiarów. Nikt nie powinien być ani zaniepokojony, ani zniechęcony, jeśli stwierdzi, że jego IQ nie jest tak wysokie, jak mógłby mieć nadzieję. Pamiętaj, że wiele elementów poza IQ przyczynia się do sukcesu i szczęścia. Należy również pamiętać, że IQ nie jest wielkością stałą, ale może być zwiększone poprzez edukację. Wykazał to eksperyment przeprowadzony w Szkole Stanowej Glenwood, a także wiele innych badań.

Szkoła Stanowa Glenwood

Badania nad rolą środowiska w rozwoju intelektualnym dzieci wykazały, że środowisko stymulujące może radykalnie zwiększyć IQ, podczas gdy środowisko pozbawione bodźców może prowadzić do jego obniżenia. Szczególnie interesujący projekt dotyczący wczesnej stymulacji intelektualnej obejmował 25 dzieci w sierocińcu. Dzieci te były poważnie pozbawione środowiska, ponieważ sierociniec był zatłoczony i nie posiadał wystarczającej liczby pracowników. Trzynaścioro niemowląt w średnim wieku 19 miesięcy zostało przeniesionych do Szkoły Stanowej Glenwood dla opóźnionych w rozwoju dorosłych kobiet, a każde dziecko zostało oddane pod osobistą opiekę kobiety. Skeels, który przeprowadził eksperyment, celowo wybrał najbardziej niedorozwinięte z sierot, które miały zostać umieszczone w szkole Glenwood. Ich średnie IQ wynosiło 64, podczas gdy średnie IQ 12, którzy pozostali w sierocińcu wynosiło 87.

W Szkole Stanowej Glenwood dzieci zostały umieszczone w otwartych, aktywnych oddziałach ze starszymi i stosunkowo jaśniejszymi kobietami. Ich zastępcze matki przytłaczały je miłością i przytulaniem. Zabawki były dostępne, zabierano je na wycieczki i dużo z nimi rozmawiano. Kobiety zostały nauczone, jak stymulować dzieci intelektualnie i jak wywołać język od nich.

Po 18 miesiącach, dramatyczne ustalenia były, że dzieci, które zostały umieszczone z matek zastępczych, a zatem otrzymał dodatkową stymulację, średnio wykazały wzrost o 29 punktów IQ! Badanie uzupełniające przeprowadzono dwa i pół roku później. Jedenaścioro z 13 dzieci, które pierwotnie trafiły do domu w Glenwood, zostało adoptowanych, a ich średnie IQ wynosiło 101. Dwoje dzieci, które nie zostały adoptowane, zostało ponownie umieszczonych w placówce i straciło swój początkowy przyrost. Grupa kontrolna, 12 dzieci, które nie zostały przeniesione do Glenwood, pozostały w oddziałach instytucjonalnych i teraz miały średni IQ 66 (średni spadek o 21 punktów).

Bardziej wymowne niż wzrost lub spadek IQ, jednak, jest różnica w jakości życia tych dwóch grup cieszył. Kiedy dzieci te osiągnęły młody wiek dorosły, inne badanie uzupełniające ujawniło, co następuje: „Grupa eksperymentalna stała się produktywnymi, funkcjonującymi dorosłymi, podczas gdy grupa kontrolna, w przeważającej części, została zinstytucjonalizowana jako opóźniona umysłowo.”

Inne przykłady wzrostu IQ poprzez wczesne projekty wzbogacania można znaleźć w Izraelu, gdzie dzieci z europejskim dziedzictwem żydowskim mają średnie IQ równe 105, podczas gdy te z dziedzictwem żydowskim na Bliskim Wschodzie mają średnie IQ równe tylko 85. Jednak gdy wychowują się w kibucu, dzieci z obu grup mają średnie IQ 115.

W innym domowym programie wczesnego wzbogacania, prowadzonym w hrabstwie Nassua w stanie Nowy Jork, instruktor składał tylko dwie półgodzinne wizyty tygodniowo przez zaledwie siedem miesięcy w okresie dwóch lat. Spędził czas na pokazywaniu rodzicom uczestniczącym w programie, jak najlepiej uczyć swoje dzieci w domu. Dzieci objęte programem miały początkowo IQ w okolicach 90-tki, ale gdy poszły do szkoły, ich IQ wynosiło średnio 107 lub 108. Ponadto, konsekwentnie wykazywały się większymi zdolnościami w testach osiągnięć szkolnych.
.

© Edublox

Edublox specjalizuje się w interwencjach edukacyjnych, które sprawiają, że dzieci stają się mądrzejsze, pomagają im uczyć się i czytać szybciej oraz z łatwością radzić sobie z matematyką. Nasze programy umożliwiają uczniom pokonanie trudności w czytaniu i innych przeszkód w nauce, pomagając im stać się uczniami przez całe życie i umożliwiając im realizację ich najwyższych celów edukacyjnych.

. Referencje i Bibliografia:

• Clark, B., Growing Up Gifted (3rd ed.), (Columbus: Merrill, 1988).
• Dworetzky, J. P., Introduction to Child Development (St. Paul: West Publishing Company, 1981).
• Engle, T. L., & Snellgrove, L., Psychology: Its Principles and Applications (6th ed.), (Harcourt Brace Jovanovich, Inc.: New York, 1974).
• Gould, S. J., The Mismeasure of Man (New York: W. W. Norton, 1981), 151-152, cytowany w R. L. Osgood, „Intelligence testing and the field of learning disabilities: A historical and critical perspective,” Learning Disability Quarterly, 1984, vol. 7, 343-348.
• Sattler, J., Assessment of Children’s Intelligences and Special Abilities (Boston: Allyn & Bacon, 1982), 60.
• Skeels, H. M., et al., „A study of environmental stimulation: An orphanage preschool project,” University of Iowa Studies in Child Welfare, 1938, vol. 15(4).
• Smith, C. R., Learning Disabilities: The Interaction of Learner, Task, and Setting (Boston: Allyn and Bacon, 1991), 63.
• Swiegers, D. J., & Louw, D. A., „Intelligensie,” w D. A. Louw (ed.), Inleiding tot die Psigologie (2nd ed.), (Johannesburg: McGraw Hill, 1982).
• „Test Score Interpretation,” Hampton City Schools, Psychological Services.
• Tyler, cytowany w A. Anastasi, (ed.), Testing Problems in Perspective (Washington DC: American Council on Education, 1966).
• Wilson, G., & Grylls, D., Know Your Child’s IQ (Futura Publications: London, 1977).

.