When prescribing isotretinoin for acne, ocular lubricants should also be prescribed, according to Dr. Meira Neudorfer and colleagues.
Badacze, którzy przeprowadzili duże, retrospektywne badanie młodych dorosłych, którzy otrzymali recepty na izotretynoinę na trądzik, zalecili również, że „wizyta kontrolna u okulisty powinna być zaplanowana na około 4 miesiące po pierwszej zrealizowanej recepcie na izotretynoinę.”
© Wikimedia Commons/Joyhill09
Stosowanie izotretynoiny było związane ze zwiększonym ryzykiem rozwoju zaburzeń ocznych, takich jak ostre zapalenie spojówek, pokazane tutaj.
Zalecenia pochodzą z wyników ich badania, w którym porównano 14 682 nastolatków i młodych dorosłych, którzy byli nowymi użytkownikami izotretynoiny, z dwiema grupami kontrolnymi dopasowanymi pod względem wieku i płci. Pierwsza grupa porównawcza licząca 14 682 pacjentów miała trądzik, ale pacjenci nigdy nie byli leczeni izotretynoiną, a druga grupa porównawcza licząca 14 682 pacjentów nie miała trądziku i nigdy nie była leczona izotretynoiną (Arch. Dermatol. 2012;148:803-8).
Stosowanie izotretynoiny wiązało się ze zwiększonym ryzykiem rozwoju zaburzeń ocznych – co zostało potwierdzone we wcześniejszych badaniach – które w większości przypadków są odwracalne po zaprzestaniu terapii. Podwyższone ryzyko zdarzeń niepożądanych przypisuje się efektowi biologicznemu izotretynoiny, wywołującemu dysfunkcję gruczołów rzęskowych, napisał dr Neudorfer z wydziału okulistyki w Tel Aviv Medical Center i współpracownicy.
Dane zostały zebrane z elektronicznej bazy danych organizacji opieki zdrowotnej, Maccabi Healthcare Services, Tel Aviv, między 1 stycznia 2000 roku a 31 grudnia 2007 roku. Zalecana dawka izotretynoiny w Izraelu to dawka kumulacyjna 120-150 mg/kg.
Podczas pierwszego roku leczenia 13,8% pacjentów z grupy leczonej izotretynoiną doświadczyło niekorzystnych zdarzeń ocznych, w porównaniu z 9,6% pacjentów leczonych izotretynoiną i 7,1% pacjentów bez trądziku. Najczęstszymi zdarzeniami niepożądanymi były: zapalenie spojówek, hordeolum, gradówka, zapalenie błony naczyniowej oka, ból oka i suche oko, zgodnie z wynikami badania.
Zapalne choroby oczu rozpoznano u 6,7% pacjentów z grupy leczonej izotretynoiną, u 3% pacjentów z grupy przyjmującej izotretynoinę i u 2,4% pacjentów z grupy bez trądziku. Strukturalne choroby oczu obserwowano odpowiednio w 1,0%, 0,5% i 0,4% z tych trzech grup.
Ostre zapalenie spojówek było najczęstszym rokowaniem i występowało 1,7 razy częściej w grupie otrzymującej izotretynoinę niż w grupie nie przyjmującej izotretynoiny (odpowiednio 4,0% vs. 2,4%). W grupie bez trądziku występowanie to wynosiło 1,9%.
W badaniu stwierdzono również zwiększoną częstość występowania ocznych zdarzeń niepożądanych wśród pacjentów płci żeńskiej, co było „zgodne ze znanym większym korzystaniem z usług opieki zdrowotnej przez kobiety”, zauważyli badacze.
Autorzy wymienili kilka ograniczeń badania. Na przykład, pacjenci z trądzikiem doświadczyli więcej chorób oczu niż w populacji ogólnej z powodu samej choroby, więc „można założyć, że zaburzenia oczne są bezpośrednio związane ze stopniem nasilenia trądziku”, napisali. Brakowało również danych na temat stosowania soczewek kontaktowych, coś, co może prowadzić do powikłań i wpływać na związek między stosowaniem izotretynoiny a chorobą oczu.
„Wyniki badania podkreślają znaczenie pierwotnych i wtórnych środków zapobiegawczych”, podsumowali autorzy. „Kiedy u pacjentów przyjmujących izotretynoinę pojawiają się problemy oczne, okuliści powinni ustalić czas wystąpienia objawów i rozważyć odstawienie leku, jeśli objawy postępują lub utrzymują się pomimo leczenia.”
Autorzy nie zgłosili posiadania konfliktu interesów.
.