Zapytaj letniego piknikowicza, co jest jego największym utrapieniem, a odpowiedzią będą prawdopodobnie „pszczoły”. Te owady, bezkarnie lądujące na nieosłoniętym jedzeniu i napojach, nie są szczególnie skłonne do odejścia, gdy już posmakują ambrozji, które składają się na przeciętny piknik. Jeśli zirytowani goście naciskają na nie, wymachując papierowymi talerzami i zwiniętymi gazetami, nie zawahają się bronić swoich nowo znalezionych darów za pomocą żądła. Albo czterema. Ta ostatnia umiejętność jest być może najostrzejszą wskazówką, że głównymi podejrzanymi w typowym piknikowym nalocie wcale nie są pszczoły. Według wszelkiego prawdopodobieństwa, sprawcami są bliscy kuzyni pszczół: osy. W przeciwieństwie do pszczół, które mogą użądlić tylko raz – proces ten jest dla nich ostatecznie śmiertelny – osy mogą użądlić wiele razy i wesoło bzyczeć (zakładając, że nie zostaną zmiażdżone przez swoje oburzone ofiary).
Nawet najbardziej niezainteresowany obserwator może je rozróżnić w sposób, który nie obejmuje bycia pompowanym pełnym jadu, chociaż. Podczas gdy pszczoły i osy stanowią około 20.000 gatunków każda – obie grupy należą do rzędu błonkoskrzydłych, który zawiera również mrówki – owady najbardziej prawdopodobne, aby być mylone są pszczoły miodne (Apis mellifera) i każdy z kilku przedstawicieli osy rodzaju Vespula (powszechnie znane jako żółte kurtki).
Jeśli spojrzeć na owady, można zobaczyć, co powoduje zamieszanie. Zarówno żółte kurtki i pszczoły miodne są nieco bullet-shaped pasiaste owady ze skrzydłami. (Niektórzy entomolodzy uważają, że pszczoły wyewoluowały z drapieżnych os). Jednak bliższe badanie zarówno ich wygląd i ich zachowanie ujawnia pewne kluczowe różnice.
W przeciwieństwie do pszczół miodnych, które sport lekki płaszcz puchate włosy-które pomagają w zbieraniu pyłku do późniejszego spożycia przez przyciągnięcie go z elektrycznością statyczną, jak sączyć nektar z kwiatów-żółte kurtki sport spartan załogi cięcia bardziej odpowiednie do ich skłonności do polowania na inne owady i scavenging w celu karmienia ich rodzeństwo larwalne. (Dorosłe żółte kurtki opierają się na nektarze i innych źródłach cukrów. Oni polują na pokarm zwierzęcy tylko do odżywiania ich squirmy białe małe siostry, które w zamian wydzielają odżywczy płyn). Żółte żako wykazują dalsze przystosowania do swoich sposobów napadania: aerodynamiczne i zgrabne w talii, są doskonale przystosowane do chwytania innych owadów lub do rzucania się do ucieczki, by zgarnąć swoją porcję padliny i odpadków. Pszczoły miodne, w przeciwieństwie do pszczół, nie potrzebują tak precyzyjnych manewrów, gdy brykają z kwiatka na kwiatek; jest to odzwierciedlone w ich bardziej zaokrąglonej formie, ich ciała nie zwężają się do punktów lotu myśliwca żółtej marynarki. Tak, również, to jest odzwierciedlone w ich sąsiedniej nieobecności na zewnątrz repast; ludzkie podniebienie pragnie victuals całkowicie nieapetyczne do pszczół.
Następnym razem, wtedy, że jeden z twoich towarzyszy lunchu śruby od stołu piknikowego brzmiąc alarm pszczół, można doradzić mu lub jej co do prawdziwej tożsamości sprawcy. A potem, gdy już rozprzestrzenianie się zostało bezpiecznie zamknięte przed wścibskimi owadami, być może zaproś swoich towarzyszy na spacer i, wraz z prawdziwymi pszczołami, zatrzymaj się i ciesz się kwiatami.
.