Janet Jagan, z domu Janet Rosenberg, (ur. 20 października 1920, Chicago, Illinois, USA – zm. 28 marca 2009, Georgetown, Gujana), urodzona w Ameryce gujańska polityk, która była pierwszym białym prezydentem Gujany (1997-99) i pierwszą wybraną kobietą-prezydentem w Ameryce Południowej.
Urodziła się w żydowskiej rodzinie z klasy średniej. W 1942 roku, podczas pracy jako pielęgniarka studencka w Chicago, poznała Cheddiego Jagana, studenta stomatologii z kolonii Gujany Brytyjskiej. W następnym roku pobrali się i przeprowadzili do Georgetown w Gujanie Brytyjskiej, gdzie on założył praktykę dentystyczną. Do 1950 r. oboje zaczęli aktywnie działać w polityce i w tym samym roku wraz z Lindenem Forbesem Burnhamem założyli Ludową Partię Postępową (PPP), której celem było uzyskanie niepodległości dla kolonii (co udało się w 1966 r.). W 1953 r. kolonia otrzymała rządy wewnętrzne, a Cheddi został jej pierwszym premierem. Następnie kierował rządami od 1957 do 1964 roku, a w tym czasie Janet zajmowała kilka stanowisk w rządzie i służyła w parlamencie.
Janet oficjalnie stała się obywatelką Gujany w 1966 roku, po tym jak została pozbawiona obywatelstwa amerykańskiego ponad 20 lat wcześniej z powodu jej marksistowskich poglądów politycznych. Oprócz stanowisk rządowych, przez prawie 20 lat pełniła funkcję sekretarza generalnego PPP. W marcu 1997 r. Cheddi zmarł, a Janet, choć początkowo wahała się, czy ubiegać się o prezydenturę, 31 sierpnia 1997 r. przyjęła nominację swojej partii. Jej głównym przeciwnikiem był lider Ludowego Kongresu Narodowego Desmond Hoyte, który w 1992 roku został pokonany przez jej męża. Przez całą kampanię 1997 roku etniczne pochodzenie i wiek Jagan były nieustannie podnoszone. Mimo tej krytyki wygrała wybory 15 grudnia 1997 roku, a cztery dni później została zaprzysiężona na urząd. Zwolennicy Hoyte’a domagali się jednak ponownego przeliczenia głosów i protestowali tak gwałtownie, że chcąc stłumić niepokoje, Jagan i Hoyte zawarli 17 stycznia 1998 r. porozumienie o przeprowadzeniu nowych wyborów w 2000 r., dwa lata wcześniej niż było to wymagane. Demonstracje trwały jednak przez cały okres jej prezydentury. W lipcu 1999 roku Jagan doznała lekkiego ataku serca, a w następnym miesiącu ustąpiła ze stanowiska prezydenta; jej następcą został Bharrat Jagdeo.
.