Badacze wierzą, że zidentyfikowali wzór aktywności mózgu, który przewiduje gniew doświadczany podczas śnienia.
It mają rację, to może pomóc wyjaśnić neuronalne podstawy emocjonalnej zawartości koszmarów, które są związane z zaburzeniami psychicznymi i zaburzeniami snu, takimi jak lęk, depresja i bezsenność.
Podczas gdy ludzie doświadczają emocji zarówno podczas czuwania, jak i śnienia, badania nad mechanizmami mózgowymi leżącymi u podstaw afektywnego komponentu snów były tylko ograniczone.
W ostatnim badaniu, Pilleriin Sikka i koledzy z Uniwersytetu w Turku, Finlandia, Uniwersytet w Skövde, Szwecja i Uniwersytet w Cambridge, Wielka Brytania, odkryli wspólny mechanizm emocjonalny między tymi dwoma stanami świadomości.
Badacze uzyskali zapisy elektroencefalografii od 17 zdrowych osób podczas dwóch oddzielnych nocy w laboratorium snu.
Po tym, jak uczestnicy osiągnęli sen z szybkimi ruchami gałek ocznych (REM) – punkt, w którym sny są najbardziej żywe – zostali obudzeni i poproszeni o opisanie swoich snów i ocenę emocji, których doświadczyli.
Odkryto, że ci, którzy wykazywali większą aktywność mózgu w paśmie alfa w prawej korze czołowej, w porównaniu z lewą, zarówno podczas wieczornego czuwania, jak i podczas snu REM, doświadczali więcej gniewu w snach.
Ta sygnatura neuronalna – zwana przednią asymetrią alfa (FAA) – została powiązana z gniewem i samoregulacją podczas czuwania.
„Pokazujemy, że osoby z większą FAA (tj. większa prawostronna moc alfa) podczas szybkiego ruchu gałek ocznych (REM) snu, a także podczas wieczornego czuwania, doświadczają więcej gniewu w snach”, piszą naukowcy w pracy opublikowanej w czasopiśmie JNeurosci.
„FAA może zatem odzwierciedlać zdolność do regulowania emocji nie tylko na jawie, ale także w stanie śnienia.”
Badanie miało pewne ograniczenia – zwłaszcza, że zostało przeprowadzone w warunkach laboratoryjnych – ale naukowcy sugerują, że ich ustalenia „dostarczają wsparcia dla teorii, zgodnie z którymi śnienie jest realistyczną symulacją życia na jawie”.
Podkreślają jednak, że na podstawie samych badań nie można stwierdzić, czy szczególna aktywacja neuronalna towarzysząca gniewowi we śnie wspiera określoną funkcję, taką jak doświadczanie sytuacji zagrożenia lub negatywnych stanów afektywnych w celu lepszego radzenia sobie z nimi w życiu na jawie.