Jak twoja macica powiększyła się podczas całej ciąży, worek owodniowy powiększył się, aby pomieścić zarówno twoje dziecko jak i płyn owodniowy. Od tej pory jednak, worek będzie rósł poprzez zwykłe rozciąganie, a nie tworzenie nowych komórek.
Worek owodniowy jest utworzony z dwóch odrębnych warstw lub błon, wewnętrznej „owodni” i zewnętrznej „kosmówki”. Chorion pierwotnie posiadał własny dopływ krwi, ale obecnie został on utracony. Cieńsza owodnia jest w stanie przesuwać się po kosmówce, gdy dziecko na nią napiera. Żadna z tych warstw nie zawiera komórek nerwowych: to wyjaśnia, dlaczego pęknięcie błon płodowych lub „pęknięcie wody” nie jest bolesne. Łącznie te warstwy mają tylko 0,5 mm grubości. Włókna kolagenowe w każdej warstwie pozwalają na dużą rozciągliwość – jest to bardzo ważne w tych ostatnich miesiącach, aby uniknąć wczesnego pęknięcia błon płodowych. W rzeczywistości błony mogą być tak odporne na pęknięcie, że nie pękają aż do końcowych etapów porodu (zobacz Kiedy rodzę?).
Oprócz zatrzymywania płynu owodniowego i zapewniania bariery dla ewentualnej infekcji przez szyjkę macicy, błony zawierają substancje, które tworzą prostaglandyny. Prostaglandyny odgrywają ważną rolę w zapoczątkowaniu porodu. Jest to jeden z powodów, dla których poród często rozpoczyna się już po pęknięciu błon płodowych.
.