Jako student uniwersytetu Karol Marks (1818-1883) przyłączył się do ruchu znanego jako Młodzi Hegelianie, który ostro krytykował ówczesne instytucje polityczne i kulturalne. Został dziennikarzem, a radykalna natura jego pism doprowadziła w końcu do wydalenia go przez rządy Niemiec, Francji i Belgii. W 1848 r. Marks i Friedrich Engels opublikowali „Manifest komunistyczny”, w którym przedstawili swoją koncepcję socjalizmu jako naturalnego rezultatu konfliktów nieodłącznie związanych z systemem kapitalistycznym. Marks przeniósł się później do Londynu, gdzie mieszkał do końca życia. W 1867 r. opublikował pierwszy tom „Kapitału” (Das Kapital), w którym przedstawił swoją wizję kapitalizmu i jego nieuniknionych tendencji do samozniszczenia, i wziął udział w rosnącym międzynarodowym ruchu robotniczym opartym na jego rewolucyjnych teoriach.
Wczesne życie i edukacja Karla Marksa
Karl Marks urodził się w 1818 r. w Trewirze, w Prusach; był najstarszym żyjącym chłopcem w rodzinie liczącej dziewięcioro dzieci. Oboje jego rodzice byli Żydami i wywodzili się z długiej linii rabinów, ale jego ojciec, prawnik, przeszedł na luteranizm w 1816 r. z powodu ówczesnych praw zakazujących Żydom wstępu do wyższych sfer społecznych. Młody Karol został ochrzczony w tym samym kościele w wieku 6 lat, ale później został ateistą.
Po roku spędzonym na Uniwersytecie w Bonn (podczas którego Marks został uwięziony za pijaństwo i stoczył pojedynek z innym studentem), jego zatroskani rodzice zapisali syna na Uniwersytet Berliński, gdzie studiował prawo i filozofię. Tam zapoznał się z filozofią zmarłego berlińskiego profesora G.W.F. Hegla i dołączył do grupy znanej jako Młodzi Hegelianie, którzy kwestionowali istniejące instytucje i idee na wszystkich frontach, w tym religię, filozofię, etykę i politykę.
Karl Marks zostaje rewolucjonistą
Po otrzymaniu dyplomu Marks zaczął pisać dla liberalno-demokratycznej gazety Rheinische Zeitung, a w 1842 roku został jej redaktorem. W następnym roku rząd pruski zakazał wydawania gazety jako zbyt radykalnej. Wraz z nową żoną, Jenny von Westphalen, Marks przeniósł się w 1843 r. do Paryża. Tam poznał niemieckiego emigranta Friedricha Engelsa, który stał się jego współpracownikiem i przyjacielem na całe życie. W 1845 roku Engels i Marks opublikowali krytykę młodej heglowskiej filozofii Bauera zatytułowaną „Ojciec Święty”. Do tego czasu rząd pruski interweniował, aby wydalić Marksa z Francji, a on i Engels przenieśli się do Brukseli w Belgii, gdzie Marks zrzekł się pruskiego obywatelstwa. W 1847 roku nowo założona Liga Komunistyczna w Londynie (Anglia) nakłoniła Marksa i Engelsa do napisania „Manifestu Komunistycznego”, który został opublikowany w następnym roku. Dwaj filozofowie przedstawili w nim całą historię jako serię walk klasowych (materializm historyczny) i przepowiedzieli, że nadchodząca rewolucja proletariacka na dobre zmiecie system kapitalistyczny, czyniąc z ludzi pracy nową klasę rządzącą światem.
Życie Karola Marksa w Londynie i „Das Kapital”
Podczas rewolucyjnych powstań ogarniających Europę w 1848 roku Marks opuścił Belgię tuż przed wydaleniem przez rząd tego kraju. Na krótko wrócił do Paryża i Niemiec, po czym osiedlił się w Londynie, gdzie mieszkał do końca życia, mimo że odmówiono mu brytyjskiego obywatelstwa. Pracował tam jako dziennikarz, m.in. przez 10 lat był korespondentem „New York Daily Tribune”, ale nigdy nie udało mu się zarobić na życie i był wspierany finansowo przez Engelsa. Z czasem Marks coraz bardziej izolował się od londyńskich komunistów i bardziej skupiał się na rozwijaniu swoich teorii ekonomicznych. W 1864 r. pomógł jednak założyć Międzynarodowe Stowarzyszenie Ludzi Pracy (znane jako Pierwsza Międzynarodówka) i napisał jego przemówienie inauguracyjne. Trzy lata później Marks opublikował pierwszy tom „Kapitału” (Das Kapital), swojego arcydzieła teorii ekonomicznej. Wyraził w nim pragnienie ujawnienia „ekonomicznego prawa ruchu nowoczesnego społeczeństwa” i przedstawił swoją teorię kapitalizmu jako dynamicznego systemu, który zawierał w sobie nasiona własnej autodestrukcji i późniejszego triumfu komunizmu. Marks spędził resztę życia pracując nad rękopisami kolejnych tomów, ale pozostały one niedokończone w chwili jego śmierci, na zapalenie opłucnej, 14 marca 1883 r.
.