Przedsiębiorca ma szereg obowiązków różnego rodzaju, które mogą mieć charakter handlowy, księgowy, podatkowy itp, i czasami nie mamy jasności, że jesteśmy przedsiębiorcami, co prowadzi do tego, że z powodu takiej niewiedzy nie wypełniamy pewnych obowiązków.
Kim są przedsiębiorcy.
Przedsiębiorca to osoba, która zajmuje się handlem jako handlem, w sposób profesjonalny i stały.
Art. 10 kolumbijskiego kodeksu handlowego definiuje kupca w następujący sposób:
„Kupcami są osoby, które zawodowo zajmują się jakąkolwiek działalnością, którą prawo uznaje za kupiecką”.
Kwalifikację kupca nabywa się nawet wtedy, gdy działalność kupiecka jest wykonywana za pośrednictwem pełnomocnika, pośrednika lub osoby oddelegowanej.”
Fakt wykonywania jednej działalności handlowej w sposób zawodowy czyni z nas kupców, nawet jeśli nie jesteśmy zarejestrowani w izbie handlowej.
Pojęcie zawodowo ma znaczenie dla celów zakwalifikowania danej osoby jako kupca, gdyż będzie tak tylko wtedy, gdy rozwój działalności handlowej będzie odbywał się w sposób zawodowy i ciągły.
W tym zakresie Superintendentura Spółek w komunikacie urzędowym 220-131546 z dnia 17 września 2013 r. stwierdziła:
„Jeżeli zatrzymamy się nieco nad wyrażeniem profesjonalnie, możemy dojść do wniosku, że nawet w przypadku prowadzenia działalności handlowej osoba jest przedsiębiorcą tylko wtedy, gdy jest ona wykonywana w sposób profesjonalny. Na przykład, jeśli osoba fizyczna sprzedaje swój dom lub swoje meble, nie robi tego zawodowo lub zwyczajowo, jest to czynność okazjonalna, która w żadnym momencie nie czyni z niej kupca.”
Tak więc, kto okazjonalnie rozwija działalność kupiecką, nie jest kupcem, ponieważ nie jest to jego zawód, nie jest to to, czym się regularnie zajmuje.
Działania i operacje handlowe.
Kupcem jest osoba, która zawodowo prowadzi działalność handlową, a art. 20 kodeksu handlowego wymienia szereg takich czynności handlowych:
- Nabycie towarów za wynagrodzeniem z zamiarem zbycia ich w ten sam sposób oraz zbycie tychże.
- Nabycie za wynagrodzeniem rzeczy ruchomych w celu ich wynajmu; leasing rzeczy ruchomych; leasing wszystkich rodzajów nieruchomości w celu podnajmu; oraz podnajem rzeczy ruchomych.
- Przyjmowanie pieniędzy na pożyczkę na procent, zabezpieczone lub niezabezpieczone, w celu udzielenia pożyczki, a następnie pożyczanie, jak również zwyczajowe dawanie pieniędzy na pożyczkę na procent.
- Nabywanie lub alienacja, za wynagrodzeniem, placówek handlowych oraz zastawianie, leasing, administracja i inne analogiczne operacje z tym związane;
- Interwencja jako wspólnik w tworzeniu spółek handlowych, akty ich administracji lub negocjacje za wynagrodzeniem części udziałów, kontyngentów lub akcji.
- Rysowanie, udzielanie, przyjmowanie, gwarantowanie lub negocjowanie papierów wartościowych, jak również zakup w celu odsprzedaży, wymiany, itp,
- Bankowość, maklerstwo giełdowe lub handel.
- Brokerstwo, pośrednictwo handlowe i reprezentowanie firm krajowych lub zagranicznych.
- Operacja lub świadczenie usług w zakresie portów, doków, mostów, dróg i lądowisk.
- Zakłady ubezpieczeń i działalność ubezpieczeniowa.
- Działalność polegająca na odpłatnym przewozie osób lub towarów, niezależnie od trasy i środków.
- Działalność polegająca na wytwarzaniu, przetwarzaniu, przekształcaniu, produkcji i obrocie towarami.
- Przedsiębiorstwa zajmujące się magazynowaniem towarów, prowiantu lub zaopatrzenia, rozrywką publiczną oraz sprzedażą wszelkiego rodzaju towarów.
- Przedsiębiorstwa wydawnicze, litograficzne, fotograficzne, informacyjne lub reklamowe oraz inne przedsiębiorstwa zajmujące się świadczeniem usług.
- Przedsiębiorstwa zajmujące się budową lub robotami budowlanymi, naprawami, montażem, instalacjami i zdobnictwem.
- Przedsiębiorstwa zajmujące się komercyjnym wykorzystaniem lub eksploatacją sił lub zasobów natury.
- Przedsiębiorstwa zajmujące się promocją biznesu oraz kupnem, sprzedażą, administracją, przechowywaniem lub obrotem wszelkiego rodzaju towarami.
- Spółki zajmujące się budową, naprawą, kupnem i sprzedażą pojazdów do transportu lądowego, wodnego i powietrznego oraz ich akcesoriów.
- Inne czynności i umowy regulowane przez prawo handlowe.
Wykonywanie którejkolwiek z tych czynności czyni spółkę lub osobę kupcem dla wszystkich celów.
Działalności nie merkantylne.
Jak prawo wskazuje, które czynności są czynnościami merkantylnymi, ustala również, które czynności nie są uważane za merkantylne.
Odbywa się to w art. 23 k.s.h:
- Nabycie towarów przeznaczonych do konsumpcji domowej lub do użytku nabywcy oraz alienacja tych towarów lub ich nadwyżki;
- Nabycie towarów służących do produkcji dzieł artystycznych oraz alienacja tych dzieł przez ich autora;
- Akwizycje dokonywane przez urzędników lub pracowników na potrzeby służby publicznej;
- Obce bezpośrednio przez rolników lub hodowców owoców ich upraw lub zwierząt gospodarskich, w ich stanie naturalnym. Przetwarzanie takich owoców przez rolników lub hodowców nie jest również działalnością handlową, pod warunkiem, że takie przetwarzanie samo w sobie nie stanowi przedsiębiorstwa, oraz
- Świadczenie usług właściwych dla wolnych zawodów.
Jeżeli któraś z tych czynności jest wykonywana zawodowo, nie czyni to z niego kupca, jak w przypadku wolnych zawodów, takich jak księgowi, prawnicy, itp.
Obowiązki kupców.
Bycie kupcem implikuje posiadanie pewnych obowiązków i wypełnianie pewnych zobowiązań.
Wśród wielu obowiązków, które mają kupcy, kodeks handlowy w swoim artykule 19 stwierdza, że następujące obowiązki wobec kupców:
- Zarejestrować się w rejestrze handlowym;
- Wpisać do rejestru handlowego wszystkie czynności, księgi i dokumenty, w odniesieniu do których ta formalność jest wymagana przez prawo;
- Prowadzić regularne księgi rachunkowe dotyczące ich działalności zgodnie z wymogami prawnymi;
- Przechowywać, zgodnie z prawem, korespondencję i inne dokumenty związane z ich działalnością gospodarczą lub działalnością;
- Zgłaszać właściwemu sędziemu wszelkie przypadki zaprzestania bieżącego regulowania zobowiązań handlowych, oraz
- Powstrzymywać się od angażowania się w czyny nieuczciwej konkurencji.
Istnieją inne rodzaje zobowiązań, takie jak te związane z podatkami i zobowiązaniami wymaganymi od nich przez różne państwowe jednostki kontrolne, takie jak superintendencje.
Każdy przedsiębiorca powinien wywiązywać się z tych obowiązków, ale w rzeczywistości nie zawsze tak jest, między innymi dlatego, że państwo nie nakłada kontroli na drobnych lub nieformalnych przedsiębiorców, do tego stopnia, że w przypadku podatków niektórzy podatnicy będący przedsiębiorcami nie mają obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych, ponieważ mają niewielkie dochody.
Nie jest więc tak, że drobni przedsiębiorcy są zwolnieni z przestrzegania pewnych obowiązków, lecz dzieje się tak, że pomimo faktu, iż kodeks handlowy nakłada ten obowiązek, niektóre podmioty państwowe są elastyczne w stosunku do niektórych przedsiębiorców w tym sensie, że nie wymagają od nich przestrzegania tych obowiązków ze względu na ich warunki nieformalności lub wysokość ich dochodów lub majątku.
Domniemanie w prowadzeniu działalności handlowej.
Ktokolwiek jest handlowcem, nie wymaga żadnych formalności, aby być za niego uważanym, wystarczy, że prowadzi jakąkolwiek działalność handlową zawodowo, niezależnie od tego, czy jest wpisany do rejestru handlowego, czy nie.
Art. 13 kodeksu handlowego ustanawia domniemanie prowadzenia działalności handlowej w następujących przypadkach:
- Gdy jest wpisany do rejestru handlowego.
- Gdy posiada otwartą placówkę handlową.
- Gdy w jakikolwiek sposób reklamuje się publicznie jako przedsiębiorca.
To znaczy, że jeśli zachodzą powyższe okoliczności, domniemywa się, że jest przedsiębiorcą, nawet jeśli nie prowadzi działalności handlowej.
Dlatego też, gdy przestaje prowadzić działalność handlową, musi wykreślić się z rejestru handlowego, aby uchylić się od tego domniemania.
.