Kwas walproinowy

Mechanizm działaniaKwas walproinowy

Zwiększa poziom GABA w mózgu, zmniejsza poziom aminokwasów pobudzających i modyfikuje przewodnictwo potasu.

Wskazania leczniczeKwas walproinowy

Padaczki: pierwotnie uogólnione: drgawkowe, bezdrgawkowe lub nieobecne i miokloniczne. Częściowe z symptomatologią elementarną (w tym postacie Bravais-Jacksonian) lub złożoną. Częściowe wtórnie uogólnione. Postacie mieszane i wtórnie uogólnione padaczki (Westa i Lennoxa-Gastauta).
Drogę dożylną należy zarezerwować dla sytuacji nagłych lub gdy nie jest możliwa droga doustna.
Dodatkowo postać o przedłużonym uwalnianiu jest wskazana w leczeniu epizodów maniakalnych związanych z zaburzeniem dwubiegunowym, gdy lit jest przeciwwskazany lub nie jest tolerowany.

PozycjaKwas walproinowy

Określić optymalną dawkę w zależności od odpowiedzi na leczenie. Zakres skuteczności (stężenie w osoczu): 50-125 mcg/ml.
– Doustnie, średnia dawka dobowa w 1 lub 2 dawkach, z posiłkami: niemowlęta i dzieci (28 dni-11 lat): 30 mg/kg; >= 12 lat i reklamy: 20-30 mg/kg; >= 65 lat: 15-20 mg/kg. Rozpoczynanie leczenia: nie leczeni innymi lekami przeciwpadaczkowymi, zwiększać co 4-7 dni do dawki optymalnej lub co 2-3 dni w przypadku postaci o przedłużonym uwalnianiu; leczeni innym lekiem przeciwpadaczkowym: stopniowo przez 2-8 tygodni, zmniejszając o 1/3 lub 1/4 dawki stosowanego leku przeciwpadaczkowego. R.I.: zmniejszyć dawkę. Postać o przedłużonym uwalnianiu: może być podawana w 1 dawce w kontrolowanych padaczkach, w dawce dobowej 20-30 mg/kg; tto. Epizody maniakalne w zaburzeniu dwubiegunowym (postać o przedłużonym uwalnianiu): reklamy, dawka początkowa: 750 mg/dobę (w badaniach klinicznych 20 mg/kg/dobę wykazano akceptowalny profil bezpieczeństwa). Średnia dawka dzienna: 1.000 i 2.000 mg. Dawki dobowe > 45 mg/kg monitor. Preparaty o przedłużonym uwalnianiu mogą być podawane 1 lub 2 razy na dobę. Kontynuację leczenia należy dostosować indywidualnie, stosując najmniejszą skuteczną dawkę. Skuteczność i bezpieczeństwo nie zostały ustalone u < 18 lat.
– IV: reklamy. i dzieci >= 12 lat: pacjenci z ustalonym leczeniem doustnym, wlew ciągły, 4-6 h po < 18 latach. Ciągła infuzja, 4-6 h po przyjęciu doustnym, zgodnie z tym samym ustalonym schematem dawkowania, z szybkością 0,5-1 mg/kg/godz. Inni pacjenci, powolne iniekcje. Powolne (3-5 min): 15 mg/kg kontynuowane po 30 min z ciągłą perfuzją. W sposób ciągły w dawce 1 mg/kg/h do maks. 25 mg/kg/dobę. Niemowlęta i dzieci (28 dni-11 lat): 20-30 mg/kg. Osoby w podeszłym wieku: 15-20 mg/kg. Jak najszybciej przejść na drogę doustną.

Sposób podawaniaKwas walproinowy

Tabletki: połykać w całości bez żucia lub kruszenia popijając wodą w 1 lub 2 dawkach, najlepiej podczas posiłków.
Roztwór doustny: przyjmować z połową szklanki osłodzonej lub nieosłodzonej wody, ale nigdy z napojami gazowanymi, najlepiej podczas posiłków.
Kapsułki: połykać w całości, popijając niewielką ilością płynu.
Granulki o przedłużonym uwalnianiu: należy połykać z płynem (np. wodą) lub zmieszać z miękkim pokarmem (np. jogurtem lub budyniem). Zalecany u pacjentów z trudnościami w połykaniu (np. u dzieci). Nie żuć.

PrzeciwwskazaniaKwas walproinowy

Nadwrażliwość na kwas walproinowy, ostre zapalenie wątroby, przewlekłe zapalenie wątroby, wywiad osobisty lub rodzinny w kierunku ciężkiego zapalenia wątroby, porfiria wątrobowa, wcześniejsza lub obecna choroba wątroby i (lub) ciężkie zaburzenia czynności wątroby lub trzustki, zaburzenia metabolizmu aminokwasów rozgałęzionych lub cyklu mocznikowego, znane zaburzenia mitochondrialne spowodowane mutacjami w genie jądrowym kodującym enzym mitochondrialnej polimerazy gamma, takie jak zespół Alpersa-Huttenlochera. Zespół Alpersa-Huttenlochera oraz u dzieci w wieku < 2 lat, u których podejrzewa się zaburzenia związane z polimerazą gamma. Ciąża (chyba, że w przypadku padaczki nie ma odpowiedniego leczenia alternatywnego), kobiety w wieku rozrodczym (chyba, że spełnione są warunki planu zapobiegania ciąży).

Ostrzeżenia i środki ostrożnościKwas walproinowy

I.R. W toczniu rumieniowatym układowym ocena stosunku korzyści do ryzyka. Zgłaszano ciężką postać H.I., maksymalne ryzyko u niemowląt i dzieci w wieku <3 lat z uszkodzeniem mózgu, upośledzeniem umysłowym lub metaboliczną albo zwyrodnieniową chorobą genetyczną: należy ocenić czynność wątroby przed rozpoczęciem leczenia i okresowo ją monitorować w ciągu pierwszych 6 miesięcy leczenia. U dzieci w wieku < 3 lat zalecana jest monoterapia, należy unikać jednoczesnego stosowania z salicylanami ze względu na ryzyko toksycznego działania na wątrobę. Zaprzestać stosowania w przypadku zapalenia trzustki. Wykonać badania hematologiczne przed rozpoczęciem leczenia, przed zabiegiem operacyjnym oraz w przypadku wystąpienia samoistnych krwiaków lub krwotoków. Nie należy pić alkoholu. W przypadku podejrzenia niedoboru enzymów cyklu mocznikowego należy wykonać badania metaboliczne. Możliwy przyrost masy ciała na początku leczenia. Należy zmienić leczenie lub stopniowo je przerywać. Nie należy podawać dziewczętom i kobietom w wieku rozrodczym, chyba że nie można zastosować innej alternatywy terapeutycznej i spełnione są warunki planu zapobiegania ciąży. Nie należy stosować u kobiet w ciąży, w chorobie dwubiegunowej. W przypadku epilepsji tylko wtedy, gdy nie jest możliwa inna alternatywa terapeutyczna. Plan zapobiegania ciąży obejmuje: ocenę możliwości zajścia w ciążę u wszystkich kobiet oraz zrozumienie i akceptację przez pacjentkę warunków leczenia (w tym stosowania antykoncepcji, regularnych testów ciążowych i konsultacji z lekarzem w przypadku planowanej lub istniejącej ciąży). Leczenie należy poddawać przeglądowi co najmniej raz w roku. Monitorować pod kątem oznak myśli i zachowań samobójczych. U pacjentów z podejrzeniem lub istniejącą chorobą mitochondrialną (może wywołać lub nasilić objawy kliniczne tych podstawowych chorób mitochondrialnych spowodowanych mutacjami w mitochondrialnym DNA, jak również w genie jądrowym kodującym polimerazę gamma) należy wykonać badanie w kierunku mutacji polimerazy gamma zgodnie z aktualną praktyką kliniczną dotyczącą oceny diagnostycznej takich zaburzeń. Zamiast poprawy może wystąpić odwracalne pogorszenie częstości i ciężkości napadów (w tym stan padaczkowy) lub pojawienie się nowych rodzajów napadów podczas stosowania walproinianu.

Niedobory wątrobyKwas walproinowy

Przeciwwskazany w ostrym i przewlekłym zapaleniu wątroby, w wywiadzie rodzinnym w kierunku ciężkiego zapalenia wątroby, zwłaszcza polekowego i ciężkiego zapalenia wątroby typu H. I.Wystąpiło śmiertelne uszkodzenie wątroby lub trzustki, głównie u dzieci < 3 lata, z ciężką padaczką lub związaną z uszkodzeniem mózgu, upośledzeniem umysłowym lub genetyczną chorobą metaboliczną lub zwyrodnieniową.

Niewydolność nerekKwas walproinowy

Środki ostrożności. Zmniejszyć dawkę.

InterakcjeKwas walproinowy

Potęguje działanie: neuroleptyków, MAOI, leków przeciwdepresyjnych i benzodiazepin.
Zwiększa stężenie w osoczu: fenobarbitalu, wolnej fenytoiny, prymidonu, karbamazepiny, lamotryginy, zydowudyny, nimodypiny, etosuksymidu.
Zmniejsza stężenie w surowicy: fenytoiny, fenobarbitalu, karbamazepiny, karbapenemów.
Zwiększone stężenie w surowicy z: felbamatem, cymetydyną, fluoksetyną, erytromycyną.
Zmniejszony klirens: felbamatu
Ryzyko krwawienia z: lekami przeciwzakrzepowymi, ASA.
Ryzyko wystąpienia drgawek z: meflochiną.
Toksyczność wątroby nasilana przez: alkohol.
Dostosować dawkę w przypadku: ryfampicyny.
Ryzyko encefalopatii i (lub) hiperamonemii w przypadku: topiramatu.
Zwiększa ekspozycję na: propofol, zmniejszyć dawkę propofolu.
Lob: fałszywy + w teście wydalania ciał ketonowych. Ryzyko krwawienia z: lekami przeciwzakrzepowymi, ASA.

CiążaKwas walproinowy

Oprócz znanego już ryzyka wad wrodzonych, ostatnie badania wskazują, że stosowanie kwasu walproinowego w czasie ciąży może być związane ze zmianami w rozwoju fizycznym i neurorozwoju u dzieci narażonych in utero. Nie powinien być stosowany u dziewcząt, młodocianych kobiet, kobiet w wieku rozrodczym i kobiet w ciąży, chyba że inne metody leczenia są nieskuteczne lub nie są tolerowane. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną metodę antykoncepcji podczas leczenia. U kobiet planujących ciążę należy dołożyć wszelkich starań, aby przed zajściem w ciążę, jeśli to możliwe, przejść na odpowiednie leczenie alternatywne. Zarówno monoterapia walproinianem, jak i politerapia walproinianem są związane z nieprawidłowym przebiegiem ciąży. Dostępne dane sugerują, że politerapia przeciwpadaczkowa obejmująca walproinian wiąże się z większym ryzykiem wystąpienia wad wrodzonych niż monoterapia walproinianem.

LaktacjaKwas walproinowy

Wydalanie walproinianu do mleka matki jest niewielkie, osiągając stężenie 1-10% stężenia w surowicy matki. Na podstawie danych z literatury i doświadczenia klinicznego można rozważyć karmienie piersią, biorąc pod uwagę profil bezpieczeństwa walproinianu, zwłaszcza zaburzenia hematologiczne.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdówKwas walproinowy

Kwas walproinowy działa na ośrodkowy układ nerwowy i może powodować: senność, zawroty głowy, zaburzenia widzenia i upośledzenie zdolności reagowania. Działania te, jak również sama choroba, powodują, że zaleca się zachowanie ostrożności podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych lub obsługi niebezpiecznych maszyn, zwłaszcza do czasu ustalenia indywidualnej wrażliwości pacjenta na lek.

Działania niepożądaneKwas walproinowy

Anemia, trombocytopenia; zwiększenie masy ciała; drżenie; zaburzenia pozapiramidowe, osłupienie, senność, drgawki, zaburzenia pamięci, ból głowy, oczopląs, zawroty głowy po wstrzyknięciu; głuchota; nudności, mdłości, zawroty głowy po wstrzyknięciu. Głuchota; nudności, bóle brzucha, biegunka; nadwrażliwość, łysienie (przemijające, związane z dawką); hiponatremia; krwotok; uszkodzenie wątroby; dysmenorrhoea; dezorientacja, agresja, pobudzenie, zaburzenia uwagi. Dane z nadzoru nad bezpieczeństwem farmakoterapii wykazały występowanie diplopii.

Vademecum VidalaŹródło: Treść niniejszej monografii składnika aktywnego zgodnie z klasyfikacją ATC została napisana z uwzględnieniem informacji klinicznych o wszystkich lekach dopuszczonych do obrotu i wprowadzonych do obrotu w Hiszpanii, sklasyfikowanych w tym kodzie ATC. W celu uzyskania szczegółowych informacji dopuszczonych przez AEMPS dla każdego produktu leczniczego należy zapoznać się z odpowiednim SPC dopuszczonym przez AEMPS.

Monografie składników aktywnych: 12/02/2019