U młodych dorosłych z normalnym słuchem, prawe ucho jest bardziej wrażliwe niż lewe na proste dźwięki (peryferyjna przewaga prawego ucha) i na przetwarzanie złożonych dźwięków, takich jak mowa (centralna przewaga prawego ucha). W niniejszej pracy badano wpływ ubytku słuchu i starzenia się na asymetrię słuchową zarówno na poziomie peryferyjnym, jak i centralnym. Do oceny funkcji ślimaka wykorzystano audiogramy oraz amplitudy przejściowo wywołanej emisji otoakustycznej (TEOAE) i iloczynu zniekształceń emisji otoakustycznej. Kontralateralna supresja TEOAEs była mierzona w celu oceny przyśrodkowego olivocochlearnego systemu eferentnego. Test słyszenia w hałasie (HINT; mowa binauralna) został przeprowadzony w celu oceny wyższych centralnych funkcji słuchowych. Grupę osób w podeszłym wieku z prawidłowym słuchem (płaskie audiogramy) porównano z grupą osób w podeszłym wieku z audiogramami skośnymi (prezbioza). Na poziomie ślimakowym (peryferyjnym) grupa osób słyszących prawidłowo wykazywała istotnie wyższe amplitudy emisji otoakustycznej dla ucha prawego w porównaniu do ucha lewego, co jest zgodne z dominacją ucha prawego zwykle obserwowaną u młodych dorosłych. W grupie osób z prezbiotykowością obserwowano wyższe amplitudy emisji otoakustycznej dla ucha prawego w porównaniu do ucha lewego. Na poziomie pnia mózgu amplitudy kontralateralnego tłumienia TEOAE były niewielkie i nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy prawym i lewym uchem w obu grupach. Przeciwnie, wyniki HINT wykazały ciągłą dominację ucha prawego (lewej półkuli) w obu grupach, co było zgodne z wcześniejszymi doniesieniami wskazującymi, że prawa półkula jest bardziej dotknięta wiekiem niż lewa.