„Imperium Luba został założony w 1585 roku w depresji Upemba przez króla Kongolo. Jego bratanek i następca, Kalala Ilunga, szybko rozszerzył królestwo, aby objąć wszystkie terytoria na górnym lewym brzegu rzeki Lualaba. W szczytowym okresie, około miliona ludzi, żyjących w kilku plemionach, płaciło daninę królowi Luba. Pod koniec XIX wieku, wraz z naporem ludu Ovimbudu z Angoli i najazdami wschodnioafrykańskich muzułmańskich niewolników, imperium osłabło i w zasadzie upadło, gdy kontrolę nad nim przejęli belgijscy kolonialiści.
Z pomocą sądu notabli, zwanych Bamfumus, król, znany jako Mulopwe, panował nad swymi poddanymi poprzez królów klanów zwanych Balopwe/ Ci królowie klanów mogli symbolicznie stać się synem Mulapwe, który stworzył państwa klienckie w całym imperium. Tajne stowarzyszenie, Bambudye, utrzymywało pamięć o imperium Luba przy życiu i przenikało przez całe terytorium Luba, łącząc ze sobą różne populacje. Gospodarka imperium Luba była złożona – opierała się na systemie danin i redystrybucji zasobów pochodzących z rolnictwa, rybołówstwa, łowiectwa i górnictwa. Produkcja soli i żelaza znajdowała się pod kontrolą króla.”
.