Włoska bizneswoman . Warianty imienia: Lukrecja Tornabuoni. Urodzona w 1425 r. Lukrecja Tornabuoni (ze starożytnej arystokratycznej i potężnej rodziny florenckiej); zmarła w 1482 r. we Florencji; poślubiła ok. 1444 r. Piero „il Gottoso” de Medici zwanego też Piero lub Pietro de Medici (1416-1469, wybitną postać we Florencji); dzieci: Lorenzo de Medici, Wspaniały (1449-1492, nieoficjalny władca republikańskiej Florencji w okresie renesansu, który był poetą, dyplomatą i sławnym mecenasem sztuki); Giuliano (1453-1478); Bianca de Medici (wyszła za Guglielmo dei Pazzi); Nannina de Medici (wyszła za Bernardo Rucellai); Maria de Medici (wyszła za Lionetto de’ Rossi).
Lucrezia de Medici wniosła istotny wkład w rodzący się prestiż Medyceuszy. Urodziła się w zamożnej rodzinie Tornabuoni i poślubiła Piero de Medici, gdy miała około 19 lat. W tym czasie Medyceusze z Florencji dopiero stawali się wiodącą włoską dynastią, posiadającą wielkie bogactwa, rozległe ziemie i bliskie związki z włoskimi rodzinami królewskimi; w ciągu jednego stulecia byli uznawani w całej Europie za jeden z jej czołowych domów politycznych. Lukrecja pomagała w tym rozwoju głównie dzięki swojej smykałce do interesów, umiejętnościom administracyjnym i gotowości do działania jako zastępca męża w negocjacjach i transakcjach finansowych.
Pośród innych działań Lukrecja aranżowała małżeństwa swoich dzieci – kluczowy aspekt tworzenia stabilnej bazy władzy w średniowieczu. Ponieważ zdrowie Piero de Medici było słabe, Lukrecja najwyraźniej chciała przygotować swojego syna Wawrzyńca Wspaniałego do zastąpienia ojca. Błyskotliwość Wawrzyńca jako nastolatka przejawiała się w szybkim tempie, z jakim poznawał tajniki dyplomacji międzypaństwowej i zarządzania polityką we Florencji. Po śmierci Piero w 1469 r. Lukrecja utrzymała fortunę Medyceuszy dla Wawrzyńca, zarządzając ich sprawami tak całkowicie, że mógł on swobodnie zajmować się czymkolwiek chciał.
Odważna matka Wawrzyńca była w równym stopniu odpowiedzialna co jego ojciec za danie Wawrzyńcowi dobrego przykładu, jak wpływać na wydarzenia i kontrolować je poprzez pozyskiwanie klientów i przyjaciół. Kiedy zmarła w wieku 57 lat, w 1482 roku, Wawrzyniec napisał, że Lukrecja od dawna była „narzędziem, które uwolniło mnie od wielu ciężarów. (…) Jedynym schronieniem w moich licznych kłopotach.”
źródła:
Anderson, Bonnie S., and Judith P. Zinsser. A History of Their Own. Vol. I. NY: Harper & Row, 1988.
sugerowana lektura:
Brucker, Gene. Renaissance Florence. John Wiley, 1969.
Foster, Philip. A Study of Lorenzo de’ Medici’s Villa at Poggio a Caiano. 2 vols. Garland, 1978.
Hale, John. Florence and the Medici. Thames & Hudson, 1977.
Hook, Judith. Lorenzo de’ Medici. Hamish Hamilton, 1984.
Roover, Raymond de. The Rise and Decline of the Medici Bank (1397-1494). Harvard University Press, 1963.
.