Lżejsza wersja
- CLIL jest złożony i wrażliwy na kontekst.
- Istnieją ogólne parametry dla CLIL.
- Są to: Poznanie, Kultura, Treść, Komunikacja.
- Każdy konkretny model lub metodologia CLIL musi brać pod uwagę względną wartość/istotność powyższych parametrów.
- Język jako narzędzie uczenia się działa na trzy sposoby: OF – FOR – THROUGH
The 4Cs Framework
Coyle, D. (2008). CLIL – podejście pedagogiczne. In N. Van Deusen-Scholl, & N. Hornberger, Encyclopedia of Language and Education, 2nd edition (pp. 97-111). Springer.
Pracując w kierunku spójnego narzędzia konceptualnego i pod wpływem
wczesnej pracy Mohana i jego Knowledge Framework (1986), Coyle
(1999) opracował 4Cs Framework (Rysunek 1). Ramy te
różnią się od opartej na standardach strategii edukacji w zakresie języków światowych
Standards for Foreign Language Learning in the 21st Century (1999)
opublikowanej przez ACTFL (American Council on the Teaching of Foreign
Languages), która skupia się na programie nauczania języka. Chociaż
można zauważyć pewne interesujące powiązania (np. komunikacja, kultury i
połączenia), istnieje różnica w rozłożeniu akcentów, ponieważ punktem wyjścia
jest edukacja językowa. Ramy 4Cs dla CLIL rozpoczynają się od treści
(takich jak przedmiot, tematy, podejścia międzyprzedmiotowe) i
skupiają się na wzajemnych powiązaniach między treścią (przedmiotem), komunikacją
(językiem), poznaniem (myśleniem) i kulturą (świadomością
siebie i „inności”), aby wykorzystać synergię integracji uczenia się
(treści i poznania) i uczenia się języka (komunikacji i
kultury). Łączy teorie uczenia się, teorie uczenia się języka i
rozumienie międzykulturowe:
1. Przedmiot nie polega tylko na zdobywaniu wiedzy i umiejętności, ale na konstruowaniu przez ucznia własnej wiedzy i
rozwijaniu umiejętności (Lantolf, 2000; Wygotski, 1978);
2. Zdobywanie wiedzy przedmiotowej, umiejętności i rozumienia jest związane
z uczeniem się i myśleniem (poznaniem). Aby umożliwić uczącemu się skonstruowanie
zrozumienia przedmiotu, należy przeanalizować i udostępnić wymagania językowe
jego treści (Met, 1998);
3. Procesy myślowe (poznanie) muszą być analizowane pod kątem ich wymagań językowych (Bloom, 1984; McGuiness, 1999);
4. Języka należy uczyć się w kontekście, ucząc się poprzez język,
rekonstruując tematy i związane z nimi procesy poznawcze
, np. przyjmowanie/wydawanie języka (Krashen, 1985; Swain, 2000);
5. Interakcja w kontekście uczenia się ma fundamentalne znaczenie dla uczenia się.
Ma to konsekwencje, gdy kontekst uczenia się działa poprzez
L2 (Pica, 1991; van Lier, 1996);
6. Związek między kulturami i językami jest złożony.
Świadomość i uczenie się międzykulturowe ma fundamentalne znaczenie dla CLIL
(Byram, Nicols, i Stevens, 2001).
zachęcenie do pogłębiania świadomości międzykulturowej poprzez pozycjonowanie
siebie i „inności”, niezależnie od modelu. Z tej perspektywy CLIL polega na uczeniu się używania języka
odpowiednio, jednocześnie używając języka do efektywnego uczenia się. The 4Cs
Framework is a tool for mapping out CLIL activities and for maximising
potential in any model, at any level and any age.
The language triptych
http://www.cremit.it/public/documenti/seminar.pdf
.