Nie ma wielu dowodów na to, że abstynencja jest podkreślana jako
metoda antykoncepcyjna w zapobieganiu HIV/chorobom seksualnym i niechcianym
ciążom. Lucinda Farmer, stażysta w dziedzinie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego, w
jej list do redaktora zgłosiła znalezisko na Chlamydia i dał
kilka aktualizacji z Raportu Badania Opinii nr 41 Contraception i
Sexual Heath, 2008/09. Ten raport na temat wyników badań, w tym
National Statistics Opinie Survey produkowane w imieniu NHS
Information Centre dla zdrowia i opieki społecznej przez Deborah Lader z
Office for National Statistics. Ponadto Departament Zdrowia w
Wielkiej Brytanii ze swojej krajowej strategii zdrowia seksualnego i HIV nakreślił cele
zmniejszenia częstości występowania niezdiagnozowanych infekcji przenoszonych drogą płciową
i wskaźników niezamierzonej ciąży. Ale pytanie, które chciałabym zadać
to gdzie abstynencja jest umieszczona w dyskusjach na temat
zapobiegania i lub leczenia wszystkich infekcji HIV/zdrowia seksualnego i
zapobiegania niechcianym ciążom? Czy chodzi o to, że jednostki nie potrzebują już
rozważać abstynencji jako metody antykoncepcyjnej, czy o to, że jest ona
nierealistyczna, czy też o to, że żadne znaczące wyniki badań nie przemawiają za
polityką, programem lub edukacją na temat abstynencji? Niezależnie od odpowiedzi,
abstynencja nadal nie została podkreślona jako metoda antykoncepcyjna, która
rozwiązałaby problemy HIV/zdrowia seksualnego i niechcianych ciąż.
Raport Guttmachera na temat polityki publicznej na temat zrozumienia 'Abstynencji’:
Implications for Individuals, Programs and Policies autorstwa Cynthii Dailard
makes my point clearly. Streszczenie raportu cytuje: „Aby promować abstynencję, jej zwolennicy często powołują się na rzekomo wysokie wskaźniki niepowodzeń innych metod antykoncepcyjnych, szczególnie prezerwatyw. Przeciwstawiając idealne
stosowanie abstynencji typowemu stosowaniu innych metod antykoncepcyjnych, porównują oni jednak jabłka z pomarańczami. Z perspektywy zdrowia publicznego
ważne jest zarówno poddanie abstynencji tym samym
naukowym standardom, które dotyczą innych metod antykoncepcyjnych, jak i dokonanie
spójnych porównań pomiędzy metodami. Jednakże badacze nigdy
nie zmierzyli skuteczności abstynencji przy typowym stosowaniu. Dlatego nie wiadomo
jak często abstynencja zawodzi w rzeczywistym świecie ani jak skuteczna jest w porównaniu z innymi metodami antykoncepcyjnymi. Stanowi to poważną lukę
w wiedzy. Ludzie zasługują na spójne i dokładne informacje
o skuteczności wszystkich metod antykoncepcyjnych. Na przykład, jeśli mówi się im, że abstynencja jest w 100% skuteczna, należy im również powiedzieć, że prezerwatywy, jeśli są stosowane prawidłowo i konsekwentnie, są w 97% skuteczne w zapobieganiu ciąży. Jeśli mówi się im, że prezerwatywy zawodzą aż w 14% przypadków, należy im podać porównywalny wskaźnik niepowodzeń typowych dla
abstynencji”. Sprawozdanie nie tylko umacnia mój pogląd, ale wyraźnie wskazuje, że nie wdrożono wszystkich możliwych środków, aby poradzić sobie z wykorzystaniem
abstynencji jako metody antykoncepcyjnej. Nadal jestem zdania, że ta
metoda pomoże w rozwiązaniu problemów związanych z HIV/zdrowiem seksualnym i niechcianymi
ciążami.
Wielu ekspertów sugeruje, że jest ona postrzegana jako metoda tradycyjna
, która jest przestarzała. Innym argumentem jest jednak to, że osoby, które przestrzegają
abstynencji są z kulturowych i religijnych środowisk, gdzie ta postawa
jest używana do wpływania na ich zachowanie, jak to odnosi się do kontroli urodzeń i seksu
po ślubie. Niemniej jednak te argumenty nadal nie pochwaliły
abstynencji jako środka antykoncepcyjnego. Jednostki nadal kontrakt seksualne
infekcje i niechciane ciąże nadal występują. Światowa Organizacja Zdrowia
Organizacja w swoim przeglądzie dotyczącym zdrowia reprodukcyjnego dla osiągnięcia Celów Milenijnych poinformowała, że nadal stoi przed wyzwaniem
kontroli infekcji seksualnych i niechcianych ciąż (WHO 2006). Oznacza to zatem, że choć niektóre programy służące osiągnięciu tych celów zostały wdrożone, wyzwanie wciąż pozostaje. Większość młodych ludzi odrzuca ideę
seksualnej abstynencji przed ślubem – ponad 95% osób przy
pierwszym małżeństwie nie jest dziewicami, a wielu uważa, że kontrola urodzeń jest
priorytetem, aby zapobiec ciąży przed ślubem (Bakalar, 2007).
„Średni wiek przy pierwszym seksie różnił się w zależności od przynależności etnicznej, od 15,2 lat do
17,5, przy czym czarni uprawiali seks w najmłodszym wieku, a Azjaci w najstarszym
i niższy dochód rodziny również przewidywał seks w młodszym wieku” (Bakalar,
2007).
Jednak, aby abstynencja była skuteczna, musi mieć wsparcie ze strony
jednostek, strategicznych programów zdrowotnych i polityki zdrowotnej. Nie zapewni to
koniecznie 100% skuteczności, ale na pewno odegra
rolę w poprawie HIV/zdrowia seksualnego i niechcianych ciąż, które pozostają
wysokie. Według Światowej Organizacji Zdrowia wciąż stoją przed
wyzwaniem wprowadzenia w życie ideałów Milenijnych Celów Rozwoju i zajęcia się potrzebami
i problemami zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego nastolatków, co jest kluczowym elementem Globalnej
Strategii Zdrowia Reprodukcyjnego WHO, ponieważ rośnie liczba dowodów na to, że zaniedbanie to może
poważnie zagrozić zdrowiu i przyszłemu dobrobytowi młodych ludzi.
Przeszkoleni edukatorzy z wykorzystaniem zaprojektowanych działań mogą prowadzić
skuteczną edukację seksualną, która będzie popierać abstynencję, zwłaszcza w
zapobieganiu niechcianej ciąży i HIV/STI. Działania te mogą
obejmować:
-Tworzenie zasobów informacyjnych na temat kulturowo odpowiednich informacji o zdrowiu seksualnym.
– Opracowywanie tych programów we współpracy ze społecznością, organizacjami zdrowotnymi, agencjami pozarządowymi, które chcą promować ten rodzaj przekazu, zwłaszcza wśród młodych ludzi;
– Promowanie wartości i wyjaśnień postaw na poziomie indywidualnym, rodzinnym i społeczności;
– Przekazywanie dokładnych informacji zarówno na temat abstynencji, jak i
antykoncepcji, w tym prezerwatyw;
-Określenie jasnych celów zapobiegania HIV, innych STI, i/lub ciąż u nastolatek
;
-Nauczanie odpowiedzialnych zachowań związanych ze zdrowiem seksualnym związanych z celami, z
jasnymi wiadomościami na temat tych zachowań;
-Identyfikacja ryzyka psychospołecznego i wdrażanie czynników ochronnych wraz z
działaniami mającymi na celu ukierunkowanie nieodpowiedzialnych zachowań seksualnych.
Trudne jak to może być, odpowiedź na kluczowe pytania dotyczące abstynencji
ewentualnie będzie konieczna dla rozwoju solidnych i skutecznych
programów i polityk dla co najmniej, istniejący brak wspólnego
zrozumienia utrudnia zdolność społeczeństwa i decydentów do pełnej
oceny, czy abstynencja i edukacja abstynencka są realnymi i
realistycznymi podejściami do zdrowia publicznego i polityki publicznej w celu zmniejszenia
niezamierzonych ciąż i HIV/STD (Dailard, 2003). Dlaczego więc nie położyć
dużo większego nacisku na abstynencję, aby mogła ona działać jako skuteczna
metoda antykoncepcyjna w zapobieganiu HIV/chorób seksualnych i niechcianych
ciąży.
1.Bakalar, N. (2007) „New Findings Add Nuance to Discussion of Early
Sex,” New York Times, 2007-JUN-05, at: http://www.nytimes.com/
2.Contraception and sexual heath, 2008/09. Raport z badania opinii publicznej nr
41. Dostępny pod adresem www.statistics.gov.uk/downloads/theme_health/contra2008-
9.pdf.
3.Dailard, C. Guttmacher (2003).Report on Public Policy on
Understanding 'Abstinence’: Implications for Individuals, Programs and
Policies. Grudzień 2003, Tom 6, Numer 5. Retrieved June 22, 2010 from
www.guttmacher.org/pubs/journals/gr060504.html.
4.Department of Health. The national strategy for sexual health and
HIV. Dostępne pod adresem: www.medfash.org.uk/publications/documents/nat_shs-
2001.pdf.
5.World Health Organization, Department of Reproductive Health and
Research. (2004) Global strategy for the prevention and control of
sexually transmitted infections: 2006 – 2015. Breaking the chain of
transmission. Retrieved June 22, 2010 from www.who.int ’ … ’ Sexual and
reproductive health.
6.World Health Organization, Department of Reproductive Health and
Research. (2006)
Promowanie i ochrona zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego
młodocianych. Retrieved June 22, 2010 from www.who.int
Competing interests:
None declared
.