Aby wyjaśnić kliniczne znaczenie MRI w CNS-SLE, wykonano MRI i tomografię komputerową u 35 pacjentów z SLE, z 18 pacjentów, którzy mieli manifestacje CNS w czasie badań MRI. Badania te przeprowadzono również u 17 pacjentów bez objawów ze strony OUN-SLE. Wskaźnik wykrycia nieprawidłowości w MRI u chorych z OUN-SLE wynosił 77,2% (14/18) i był wysoki w porównaniu z odsetkiem wykrytych nieprawidłowości w tomografii komputerowej (50%: 9/18). W szczególności u wszystkich 4 chorych z napadami drgawek i 3 chorych z encefalopatią stwierdzono nieprawidłowe wyniki MRI, chociaż odpowiednio 50% i 33,3% z nich miało nieprawidłowe wyniki tomografii komputerowej. Wyniki MRI zostały podzielone na 4 grupy, jak poniżej: 1) Duże ogniska o zwiększonej intensywności sygnału na obrazie ważonym T2. Obserwowano je u 2 z 4 pacjentów z napadami drgawek i u 1 z 3 pacjentów z encefalopatią, które całkowicie ustąpiły po leczeniu. 2) Plamiste podkorowe ogniska o zwiększonej intensywności sygnału w obrazie ważonym T2. Stwierdzono je u 11 z 18 chorych na CNS-SLE i u 7 z 17 bez CNS-SLE, które nie zostały wykryte w badaniu tomograficznym. 3) U wszystkich 6 pacjentów z zawałem mózgu stwierdzono obszary o wysokiej intensywności sygnału w obrazie ważonym T2 i niskiej intensywności sygnału w obrazie ważonym T1. 4) U 4 z 18 chorych na CNS-SLE (22,2%) wyniki były prawidłowe. Stwierdzono, że MRI jest przydatny w ocenie CNS-SLE i dostarcza więcej informacji niż tomografia komputerowa.