Niewydolność akomodacyjna

Niewydolność akomodacyjna (AI) wiąże się z niezdolnością oka do prawidłowego skupienia się na obiekcie.

Niewydolność akomodacyjna jest anomalią sensoryczno-motoryczną układu wzrokowego, która charakteryzuje się niezdolnością do skupienia się lub utrzymania ostrości wzroku w pobliżu, wykazaną klinicznie przez niewystarczającą amplitudę akomodacji opartą na normach dla wieku. Amerykańskie Towarzystwo Optometryczne definiuje niewydolność akomodacyjną jako występującą, gdy amplituda akomodacji jest niższa niż oczekiwana dla wieku pacjenta i nie jest spowodowana stwardnieniem soczewki krystalicznej. Objawy zaczynają się prawie jednocześnie ze wzrostem zapotrzebowania na pracę z bliska. Niemożność skupienia się na bliskich celach lub utrzymania wyraźnego widzenia przez pewien czas, diplopia, astenopia i trudności w czytaniu z bólem głowy to najczęstsze skargi pacjentów.

Scheiman i wsp. w badaniu obejmującym 2 023 pacjentów pediatrycznych stwierdzili, że 19,7% cierpi na zaburzenia funkcji obuocznych lub akomodacyjnych. Zostało to podzielone na nadmiar konwergencji (7,1%), niedostateczną konwergencję (4,6%), niedostateczną akomodację (2%) i nadmiar akomodacji (1,8%).

Typowo, istnieje kilka różnych przyczyn niedostatecznej akomodacji. Dzieci, które miały słabe zdrowie i cierpiały z powodu chorób, takich jak ciężka grypa, gorączka gruczołowa, lub przewlekłe zmęczenie może rozwijać słabą ostrość. Może to być również efekt uboczny niektórych leków lub stresu wzrokowego. Dzieci, które nie są w stanie rozwinąć dobrej wytrzymałości na skupienie uwagi są podatne na niedomogę akomodacyjną.

Niedomoga akomodacyjna i niedomoga konwergencji

Niedomoga akomodacyjna jest powszechnie obecna u osób z niedomogą konwergencji. Ważne jest zrozumienie ścisłego związku pomiędzy funkcją akomodacyjną i konwergencją. Kiedy pacjenci się akomodują, pojawia się konwergencja, a kiedy się konwergują, również się akomodują. Zależność ta może być określona ilościowo przez współczynniki AC/A (akomodacyjna zbieżność/zbieżność) i CA/C (akomodacyjna zbieżność/zbieżność). Niewydolność akomodacyjna i konwergencyjna zazwyczaj występują w tym samym czasie, co jest prawdopodobnym wynikiem związku neurologicznego. Wykazano, że częstość współchorobowości wzrasta wraz z ciężkością niewydolności konwergencji.

Wspólne objawy niewydolności akomodacyjnej

Objawy niewydolności akomodacyjnej zaczynają się prawie jednocześnie ze wzrostem zapotrzebowania na pracę w pobliżu. Jest to powszechne, gdy dzieci w wieku szkolnym mają do czynienia z większą ilością pracy przy biurku i gdy zmniejsza się rozmiar czcionki na arkuszach i w podręcznikach. Wielu rodziców zauważa, że ilość pracy z bliska, jaką dzieci wykonują codziennie, wzrosła dziesięciokrotnie w porównaniu do czasów, gdy rodzice byli młodzi. Oczekuje się, że uczniowie będą wykonywać więcej zadań z bliska i na bardziej wymagającym poziomie niż kiedykolwiek wcześniej. Badania wykazały, że niektóre dzieci, zwłaszcza poniżej 8 roku życia, często nie zgłaszają żadnych objawów niedomogi akomodacyjnej.

• choroba lokomocyjna
• trudności w czytaniu
• podwójne widzenie
• brak koncentracji
• zmęczenie
• bóle głowy

.

• Nieostre widzenie
• Przesuwanie się papieru na stronie podczas czytania

Objawy niewydolności akomodacyjnej obejmują nieostre widzenie, zmęczenie, bóle głowy, chorobę lokomocyjną, podwójne widzenie i brak koncentracji. Niewydolność akomodacyjna jest najczęściej wykrywana u dzieci w wieku szkolnym. Wówczas okazuje się, że dziecko ma problem ze skupieniem się na określonych czynnościach, takich jak czytanie, pisanie czy kopiowanie z tablicy. Niewydolność akomodacyjna jest jednak często mylona z trudnościami w uczeniu się lub zaburzeniami uwagi, podczas gdy w rzeczywistości to wada wzroku jest przyczyną problemów dziecka. Z kolei słabe wyniki w szkole mogą być kolejnym sygnałem ostrzegawczym.

Niewydolność akomodacyjna u dzieci ma potencjał bycia błędnie zdiagnozowaną jako ADHD/ADD lub zaburzenia uczenia się. Z uwagi, stwierdzono również, że Zakwaterowanie może być zmieniony znacznie przez leki, takie jak Adderall, Ritalin, Concerta i Dexedrine. Dlatego jest to niezwykle ważne dla ogólnego widzenia obuocznego osoby, która ma być widziana przez optometrystę rozwojowego.

Istnieje również kilka systemowych ustaleń związanych z dysfunkcją akomodacyjną. Mogą one obejmować eneurastenię (stan charakteryzujący się ogólnym znużeniem, drażliwością, brakiem koncentracji, zmartwieniami i hipochondrią), czynniki emocjonalne, warunki toksyczne, próchnicę zębów lub infekcje, jak również zaburzenia endokrynologiczne, niedokrwistość i nadciśnienie.

Leczenie niewydolności akomodacyjnej

Dostępnych jest wiele opcji zarządzania w przypadku niewydolności akomodacyjnej, w tym soczewki plusowe do bliży i optometryczna terapia widzenia.

W przypadku podejrzenia niewydolności akomodacyjnej u dziecka należy skonsultować się z optometrystą dziecięcym w celu ustalenia właściwego sposobu leczenia. Dziecko może po prostu zacząć nosić okulary do czytania, lub lekarz może uznać za konieczne poddanie go terapii widzenia. Ma to na celu nauczenie mózgu właściwych wskazówek dotyczących skupiania się.

Niedobór akomodacyjny może być niezwykle frustrującym stanem, z którym dzieci muszą sobie radzić, zwłaszcza jeśli chodzi o skupianie się w klasie i na pracy szkolnej.

• https://cdn.ymaws.com/www.covd.org/resource/resmgr/ovd39-1/35-40accommodativeinsufficie.pdf

• https://www.fourseasonseyes.com/vision-therapy-minnetonka/accommodative-insufficiency-in-children/

• Marran LF, De Land PN, Nguyen AL. Original Article, Accommodative Insufficiency Is the Primary Source of Symptoms in Children Diagnosed With Convergence Insufficiency: Optom Vis Sci: May 2006;83(5):E281-E289.
• AOA Optometric Clinical Practice Guideline; Care of the Patient with Accommodative and Vergence Dysfunction, 1998.
• Daum KM. Accommodative Insufficiency. Am J Optom Physiol Opt 1983;60(5):352-359.
• Sterner B, Gellerstedt M, Sjo A. Accommodation and the relationship to subjective symptoms with near work for young school children. Ophthal Physiol Opt. 2006 26(2): 148-155.
• Clinical Management of Binocular Vision: Heterophoric, Accommodative, and Eye Movement Disorders; Scheiman M, Wick B(Eds); Lippincott Williams & Wilkins, 2002.
• Scheiman M, Gallaway M, Ciner E, et al. Prevalence of visual anomalies and ocular pathologies in a clinic pediatric population. J Am Optom Assoc. 67(4): 193-201.
• Lara F, Cacho P, Garcia A, Megias R. General binocular disorders: prevalence in a clinic population. Ophthalmic Physiol Optom. 2001 Jan;21(1):70-4.
• Scheiman M, Mitchell GL, Cotter S, Rouse M, Borsting E, Kulp M, Cooper J, London R. Correspondence, Accommodative Insufficiency is the Primary Source of Symptoms in Children Diagnosed with Convergence Insufficiency. Optom Vis Sci 2006;83(11):857-859.
• Kunimoto DY, Kanitkar KD, Makar MS. eds The Will’s Eye Manual; Lippincott Williams and Wilkins, 2004.
• Borsting E, Rouse M, Chu R. Measuring ADHD behaviors in children with symptomatic accommodative dysfunction or convergence insufficiency: a preliminary study. Optometry. 2005;76(10):588-92.
• Abdi S, Rydberg A. Astehnopia in schoolchildren, Orthoptic and Ophthalmological findings and treatment. Documenta Ophthalmologica 2005;111:65-72.
• Granet D, Gomi C, Ventura R, Miller-Scholte A. The Relationship between Convergence Insufficiency and ADHD. Strabismus 2005;13:163-168.
• Kowalski PM, Wang Y, Owens RE, Bolden J, Smith JB, Hyman L. Adaptability of myopic children to progressive addition lenses with a modified fitting protocol in the Correction of Myopia Evaluation Trial(COMET). Optom Vis Sci. 2005 Apr;82(4);328-337.

Niewydolność akomodacyjna – Info