W nowym badaniu 10 osób (średnia wieku 62 lata) z ciężką, przewlekłą podagrą, uczestnicy otrzymywali dwa cotygodniowe zastrzyki leku pozorowanego, a następnie sześć cotygodniowych zastrzyków rilonaceptu. W drugim do ósmego tygodnia badania u 70% uczestników nastąpiła co najmniej 50% poprawa w odczuwaniu bólu; u 60% uczestników nastąpiła co najmniej 75% poprawa w odczuwaniu bólu. Dla kontrastu, żaden z uczestników nie wykazywał poprawy podczas otrzymywania zastrzyków pozorowanych.
Poziom białka C-reaktywnego we krwi, markera stanu zapalnego, zmniejszył się o około 59% do końca terapii rilonaceptem. Zgłaszano łagodne lub umiarkowane reakcje w miejscach wstrzyknięcia leku, ale w badaniu tym nie odnotowano zgonów ani poważnych działań niepożądanych.
„To naprawdę satysfakcjonujące widzieć pacjentów, którzy są uważani za najgorszych z najgorszych,” mówi Terkeltaub. „Jeśli to działa w najgorszym z najgorszych, mamy nadzieję, że będzie działać w mniej niż najgorszym z najgorszych.”
Michael Hershfield, MD, profesor medycyny i biochemii w Duke University School of Medicine w Durham, N.C., mówi WebMD, że „lek taki jak ten lub jakikolwiek inny, który blokuje IL-1 mógłby zapobiegać flarom, które występują, gdy mamy dramatyczny efekt w obniżaniu poziomu kwasu moczowego. Te dwa leki mogłyby bardzo dobrze ze sobą współpracować.” Hershfield opracował nowy lek obniżający poziom kwasu moczowego o nazwie pEG-Uricase, który jest teraz w próbach klinicznych.
W sumie, nowy lek „wygląda bardzo obiecująco”, mówi. „Jest o wiele więcej uznania dla problemu ciężkiej opornej podagry i wiele osób pracujących nad różnymi podejściami na poziomie przeciwzapalnym i obniżającym poziom kwasu moczowego”, mówi.
.