Odrodzone Porsche 911 Carrera T to współczesny klasyk

Wprowadzone jako model z 1968 r., Porsche 911T zastąpiło czterocylindrowy model 912 jako punkt wejścia do rodziny 911. Ten nowy wariant „Touring” wyposażony był w 2,0 l chłodzony powietrzem silnik typu flat-six o mocy 110 KM, a jego cena wynosiła 5195 USD, czyli o 2700 USD mniej niż mocniejszego 911S. Świetna wiadomość dla entuzjastów Porsche z płytszymi kieszeniami.

Przód prawie 50 lat, a my mamy kolejny prezent od Porsche, który nosi tę samą nazwę. Przyznaję, z ceną wywoławczą 116 500 dolarów, 2018 911T ledwo kwalifikuje się jako prezent, ale jako druga najmniej kosztowna 911 w stajni, funkcjonuje w pewnym sensie jako punkt wejścia. I cóż to jest za punkt: Jeśli chodzi o dostarczanie najczystszego doświadczenia 911 – czytaj: Natychmiastowe i sportowe – ten starannie wypieszczony, nieco rozebrany na części specjalne absolutnie go przybija.

Punktem wyjścia jest bazowa Carrera z napędem na tył, wyposażona w 3.0L flat-six o mocy 370 KM, 331 lb.-ft. momentu obrotowego i siedmiobiegową manualną skrzynię biegów. Porsche dodaje 20-calowe felgi, adaptacyjne sportowe zawieszenie obniżone o 10 milimetrów, regulowane tryby jazdy, tylny mechanizm różnicowy o ograniczonym poślizgu, krótszy napęd końcowy i sportowy układ wydechowy – czyli to, co najważniejsze. Waga jest wrogiem każdego samochodu wyczynowego, więc T przeszedł na dietę; wygłuszenie zostało zredukowane do absolutnego minimum, a ponadto otrzymał cieńsze szyby boczne i tylną z GT2 RS. Te odjechane, materiałowe klamki drzwi mogą zaoszczędzić tylko kilka gramów, ale dają do myślenia.

Kasacja tylnych siedzeń jest opcją bezkosztową, a dostępne fotele kubełkowe z włókna węglowego pozwalają pozbyć się jeszcze kilku kilogramów. Jeśli chcesz siedmiobiegową dwusprzęgłową przekładnię PDK – i więcej masy – przygotuj się na zapłacenie dodatkowych 4 250 dolarów. Jak mówi Porsche, nowa Carrera T „może i otrzymała kilka dodatkowych koni mechanicznych w porównaniu z oryginalnym modelem, ale koncepcja się nie zmieniła: Mniej znaczy więcej.”

Więc, jak mówimy tutaj w Driving, the proof is in the pudding. Albo bardziej jak, wymyślmy sposób na dobrą zabawę w kilku 911-tkach. W tym celu przedstawiamy 911T z 2018 r. i 1969 r., oddzielone od siebie o prawie 50 lat, to drugie dzięki uprzejmości właściciela i prawdziwego entuzjasty Porsche, Gerry’ego Tauntona. Piękna jesienna pogoda i suche, serpentynowe drogi zapraszają.

Piękna, długonosa 911T Gerry’ego jest tak oryginalna, jak tylko można sobie wymarzyć, wciąż ma 110-konną płaską szóstkę z parą trójramiennych gaźników Webera. W 1969 roku wszystkie 911-tki otrzymały 50-milimetrowy rozstaw osi, aby poprawić właściwości jezdne. Podczas gdy droższe 911E i 911S otrzymały w tym roku wtrysk paliwa, T pozostała przy swoich Weberach. A ten klasyczny 911 to świetny stary żołnierz; pedał gazu musi być dość dobrze zmatowiony, aby silnik odpalił, po czym przechodzi w gładki bieg jałowy, brzmiąc fantastycznie w sposób, w jaki tylko Porsche chłodzone powietrzem potrafi. Gerry jest podekscytowany moją jazdą, oświadczając, że „będzie to pierwszy raz, kiedy jadę w tym samochodzie z shotgunem.”

Zasięg sprzęgła jest zaskakująco gładki i progresywny, ale pięciobiegowa skrzynia biegów psioczy na mnie na każdym kroku. Rzuty są dłuższe niż przyłożenie i niejasne jak obietnica polityka. Oczywiście, to wymaga praktyki. Gerry jest cudownie tolerancyjny dla mojej nieudolności, a kiedy już się rozpędzę, T jest zaskakująco ciasny, żywy i responsywny.

Moc 911T z 1969 roku jest prawie śmieszna jak na dzisiejsze standardy, ale tak samo jak jego waga – lub jej brak. Nie jest szybki, ale jest chętny do jazdy i czuję, że gdy poznasz to małe 50-letnie 911, może być prawdziwą radością. Z wielkim szacunkiem, oczywiście.

Powrót do przyszłości z 2018 911T – Gerry wpada do przerażającego kubełka z tkaniny i przekręca kluczyk. Chociaż ta płaska szóstka ma parę turbosprężarek, trudno byłoby się zorientować. Znajoma, metaliczna pilność tego 3,0-litrowego silnika na biegu jałowym nie jest tak odległa od 2,0L w modelu ’69.

Ironicznie, Gerry ma trudności ze znalezieniem biegów, prawdopodobnie dlatego, że krótkie i krótkie skoki siedmiobiegowej dźwigni zmiany biegów są biegunowo różne od jego zabytkowego 911. To naprawdę spektakularne połączenie dotykowe ze skrzynią biegów; przekręcam pokrętło trybu jazdy na kierownicy do pozycji Sport Plus, aby Gerry mógł poczuć nowe 911T w trybie pełnego ataku – twarde zawieszenie, otwarty wydech, agresywne mapowanie przepustnicy i bardziej pobłażliwa kontrola stabilności.

Prowadząc mniej więcej każdą iterację obecnej 911, T najmocniej ściska moje serce. Porsche osiągnęło urzekające połączenie mocy, prowadzenia i zaangażowania, które nie przytłacza, ale wciąga Cię uwodzicielskim, niemalże elementarnym doświadczeniem z 911. Carrera T aż prosi się, aby na nią naciskać i nagradza Cię budzącą zaufanie żywiołowością – bez wątpienia pomaga w tym układ kierowniczy z tylną osią, dostępny jako opcja za 2 390 dolarów. Silnik jest liniowy, głodny obrotów i wydaje wspaniałe dźwięki. Nie zgadłbyś, że jest turbodoładowany.

A przy cenie zbliżonej do podstawowej, nowoczesne 911 Carrera T jest w pewnym sensie osiągalne – tak jak 911T Gerry’ego z 1969 roku. Zabawne jest to, że kilka lat temu, kiedy ceny zabytkowych 911 chłodzonych powietrzem gwałtownie wzrosły, ta czerwona T z 1969 roku osiągnęłaby cenę zbliżoną do ceny naklejki na modelu z 2018 roku. Nie da się ukryć, że w świecie Porsche 911 trzeba zapłacić, jeśli chce się grać. Jednak w przypadku obu tych sparowanych T, czystość celu brzmi prawdziwie – więcej zabawy za mniej pieniędzy. I nikt nie może się z tym kłócić.