Choć fani baseballu powszechnie pamiętają, gdzie Babe Ruth rozpoczął swoją legendarną karierę, mniej osób pamięta, że zakończyła się ona w tym samym mieście. Wznosząc się z Red Sox przed jego niesławnej sprzedaży do Jankesów, Ruth zszedł na emeryturę w niezapomnianym połowie sezonu z Boston Braves w 1935 roku.
Dziwny widok Rutha w koszulce Braves ostatecznie okazał się być czymś więcej niż trwałym obrazem gwiazdy, która trzymała się o jeden rok za długo. Jego cel w Braves był zrodzony bardziej z wartości komercyjnej niż jakichkolwiek realistycznych oczekiwań co do wydajności na boisku (właściciel drużyny Emil Fuchs widział Ruth jako środek, który pomoże utrzymać drużynę z dala od bankructwa). A w wieku 40 lat Ruth był osłabiony przez kontuzje pogłębione przez jego niezdrowy styl życia.
Jeszcze przez jedno popołudnie w Pittsburghu, Ruth cofnął czas. 25 maja 1935 roku, oryginalny król home runów dał fanom ostatni pokaz.
Siedząc na 711 home runach w karierze, Ruth zdobył trzy w ciągu jednego dnia, przechodząc 4-4 z 6 RBI. The Boston Globe account from the day described his „prodigious homers”:
Twice he cleared the playing field with home runs which have been made in the same manner by ordinary sluggers. Trzeci raz, w siódmym inningu, złapał jedną z wolnych krzywych Guya Busha i jednym potężnym machnięciem wysłał ją z boiska 50 stóp nad prawymi trybunami, po raz pierwszy piłka została wybita z parku w tym szczególnym miejscu.
Rekordowy home run okazał się być ostatnim w jego karierze. Jednak zelektryzował on nawet kibiców na wyjeździe, jak zauważyła Pittsburgh Press:
Piłkarze Piratów stanęli na swoich miejscach, by obserwować lot piłki. To był home run przez całą drogę, a kiedy piłka zniknęła za trybunami, rozległ się potężny ryk 10-tysięcznego tłumu.
Dobrze się składa, że biorąc pod uwagę ostateczne wyniki drużyny w trakcie sezonu, niesamowity popis Ruth’a nie wystarczył, aby poprowadzić Braves do zwycięstwa. Pirates nadal triumfowali, 11-7. Utrzymujące się kontuzje Ruth’a, w połączeniu z rosnącą wrogością do Fuchs’a, doprowadziły go do przejścia na emeryturę prawie tydzień później. Braves zakończyli sezon wynikiem 38-115, ustanawiając rekord najniższego procentu zwycięstw w historii National League.
Tutaj materiał filmowy przedstawiający Rutha podczas jego ostatniego sezonu jako członka Braves z wiosennego treningu w 1935 roku:
.