Pachycrocuta (Pachycrocuta Kretzoi, 1938)
Porządek: Carnivora
Rodzina: Hyaenidae
Czas trwania: Środkowy Pliocen i Środkowy Plejstocen, około 3 mln do 500 tys. lat temu.(Eurazja)
Wielkość: 1,7 m długości, 105 cm wzrostu, 130 kg wagi
Przedstawiciel typowy: Pachycrocuta brevirostris Aymard, 1846
Pachycrocuta był rodzajem prehistorycznych hien. Największym i najlepiej zbadanym gatunkiem była olbrzymia hiena Pachycrocuta brevirostris, która stała około 100 cm przy ramieniu i mogła ważyć 150 kg – wielkość lwicy. Czyniłoby to z niej największą hienę, jaka kiedykolwiek żyła. Żyła ona w okresie od środkowego pliocenu do środkowego plejstocenu, czyli około 3 milionów do 500 tysięcy lat temu. Skamieniałe szczątki znaleziono w wielu miejscach w Eurazji oraz południowej i wschodniej Afryce. Prawdopodobnie polował w małych stadach na duże zwierzęta (do wielkości jelenia, a czasami większe), a także padlinożernie. Prawdopodobnie preferował to drugie zajęcie, ponieważ był bardzo ciężkim zwierzęciem, nie stworzonym do ścigania ofiar na duże odległości. W tym aspekcie różniła się od dzisiejszej hieny plamistej, która jest zwierzęciem bardziej zwinnym i wbrew swojemu wizerunkowi padlinożercy zazwyczaj sama zabija swoje pożywienie, ale często jest wypierana przez lwy.
.