Wyszczerbione, spękane zęby przednie (przednie) odzwierciedlają siły, jakie pacjent wywiera na nie w wyniku pierwotnego urazu okluzyjnego.
Gdy pacjent wywiera nienormalnie duże siły gryzienia na zęby, może dojść do pęknięć naprężeniowych, odprysków i zużycia (starcia). Jest to tak zwany pierwotny uraz okluzyjny. Pierwotny uraz okluzyjny oznacza, że nie doszło do utraty przyczepu przyzębia (włókien przyczepu dziąsłowego, więzadła przyzębia lub kości), a same zęby są uszkodzone przez nadmierne siły działające na nie.
Ten stan jest związany z wtórnym urazem okluzyjnym, ponieważ oba powodują zmiany w relacji zgryzowej pacjenta (okluzji). Jednak wtórny uraz okluzyjny występuje wtedy, gdy doszło do pewnego stopnia utraty przyczepu przyzębia i nawet normalne siły gryzienia, które kiedyś były tolerowane przez dziąsła, więzadła przyzębia i kość są teraz zbyt duże, aby te struktury mogły je wytrzymać. Wynikiem tego jest rozchwianie, przechylenie i przemieszczenie zębów.
Więcej na ToothIQ.com
.