Interaktywny opis przypadku: 66-letnia kobieta z dusznością: wynik badania | CDhistory

Pięć tygodni temu (20 marca, s. 698) opisaliśmy przypadek pani Dempsey, którą zbadano z powodu podejrzenia niewydolności serca. Jej objawy nie uległy poprawie po wstępnym leczeniu i przeprowadzono dalsze badania w celu ustalenia przyczyny obustronnych wysięków opłucnowych (27 marca, s. 758). W związku z podejrzeniem nowotworu złośliwego u pacjentki wykonano tomografię komputerową w celu oceny klatki piersiowej i struktur pozapłucnych (ryc. 1). Wykazała ona duże obustronne wysięki połączone z rozległym powiększeniem węzłów chłonnych śródpiersia, pachowych i brzusznych. Prawdopodobną diagnozą był teraz zaawansowany chłoniak.

Ten prawy węzeł pachowy, który nie został wykryty podczas poprzednich badań, był wyraźnie wyczuwalny palpacyjnie i pobrano próbkę do biopsji. Potwierdziło to rozpoznanie chłoniaka. Wyniki badań immunohistochemicznych były zgodne z chłoniakiem nieziarniczym B-komórkowym pęcherzykowym III stopnia. Gdy dostępne były wyniki biopsji, państwo Dempsey zostali poinformowani o rozpoznaniu chłoniaka podczas wizyty ambulatoryjnej, a pacjentka została przeniesiona na oddział hematologii.

Jej wysięki zostały zdrenowane, a płyn ponownie zawierał obfite dojrzałe komórki limfoidalne. Immunofenotypowanie wykazało reaktywne komórki T, ale 35% CD20 dodatnich klonalnych komórek B, podobnych do tych znalezionych w tkance węzła pachowego. Cechy te odpowiadały chłoniakowi w opłucnej. Ze względu na rozległy charakter nieuleczalnego chłoniaka o niskim stopniu złośliwości i wyniszczające objawy, pacjentka zgodziła się na chemioterapię cyklofosfamidem, winkrystyną i prednizolonem, próbując kontrolować postęp choroby i ograniczyć nawroty płynu w opłucnej.

Pomimo początkowej pancytopenii i posocznicy neutropenicznej, pacjentka zniosła trzy cykle chemioterapii. Obecnie zgłasza dobre samopoczucie i zadyszkę tylko podczas chodzenia po zboczach. Jej ostatnie zdjęcie radiologiczne klatki piersiowej wykazało ustąpienie wysięków i ponowne rozprężenie płuc (ryc. 2).

Częstość występowania zastoinowej niewydolności serca u kobiet w wieku 60-69 lat wynosi 25 na 1000,1 w porównaniu z częstością występowania chłoniaka nieziarniczego wynoszącą 140 na milion mieszkańców.2 Pięcioletnie przeżycie wynosi 45% w przypadku chłoniaków nieziarniczych2 i 38% w przypadku kobiet z zastoinową niewydolnością serca.3

.