Discussion
MRI has provided clinicians with a non-invasive mechanism for viewing lumbar anatomy in great details and thus preferred over CT scan and plain radiography2.
Obrazy mogą być uzyskiwane w każdej płaszczyźnie i wykazują doskonały kontrast tkanek miękkich. W odcinku lędźwiowym kręgosłupa mięśnie przykręgosłupowe, krążki międzykręgowe i korzenie nerwowe są widoczne z niezwykłą szczegółowością. Wielkość i kształt kanału kręgowego są dobrze widoczne. MRI umożliwia ocenę uwodnienia krążków międzykręgowych, co pozwala na wykrycie wczesnych objawów zwyrodnienia krążków3.
Zakres wieku uczestników badania to 2 – 95 lat. Grupa wiekowa 41-50 lat stanowiła większość (24,14%) pacjentów. Przyczyną tego może być fakt, że głównym wskazaniem do badania jest ból dolnego odcinka kręgosłupa, który jest powszechny w tej grupie wiekowej.
Badaniem objęto 261 osób. Wśród uczestników badania 72% stanowili mężczyźni, a 28% kobiety. Jest to wynik zbliżony do wyników estońskiego badania Sabre i wsp.4 obejmującego 595 pacjentów, w którym stosunek mężczyzn do kobiet wynosił 5,5:1. Jest to jednak sprzeczne z proporcją mężczyzn do kobiet odnotowaną w wieloośrodkowym badaniu 5 919 pacjentów przeprowadzonym przez Alberta i wsp.5
, które wykazało prawie równą przewagę płci z 51,1% kobiet. Różnica ta może wynikać z różnic w wielkości próby i innych cech badanych. W niniejszym badaniu stosunek mężczyzn do kobiet wynosił 2,5:1. Wyższy stosunek mężczyzn może wynikać z faktu, że przyczyną są głównie urazy mięśniowe lub więzadłowe, albo z tego, że mężczyźni są bardziej aktywni i bardziej podatni na urazy. Powszechnie wiadomo, że na ból mięśniowo-szkieletowy mają wpływ czynniki genetyczne6-9, czynniki społeczno-ekonomiczne10, styl życia11 i indywidualne postrzeganie12. Jednakże wysokie wymagania fizyczne w pracy są powszechnie uważane za jedną z głównych przyczyn bólu mięśniowo-szkieletowego wśród pracowników8. W związku z tym, pracownicy o wysokich wymaganiach fizycznych w pracy mają najwyższy wskaźnik występowania bólu mięśniowo-szkieletowego. Przykłady takich fizycznych wymagań to monotonne i powtarzające się ruchy ramion, niewygodne pozycje ciała, długotrwałe stanie, praca z rękami na wysokości powyżej ramion oraz podnoszenie ciężarów13,14
Wśród wszystkich przypadków analizowanych w tym badaniu, około 19,6% miało prawidłowe wyniki badań, a w większości z nich przyczyną MRI był ból dolnej części pleców. To jest mniej niż to , co było zrelacjonowane przez Elders el al3 pokazał normalne MRI ustalenia jako rezultat niespecyficznego niższego bólu pleców by być około 95%. Ta znacząca różnica może być przypisana łatwej dostępności i przystępności MRI w bardziej rozwiniętych gospodarkach. Mimo niezwykłej zdolności MRI do obrazowania kręgosłupa wykazano, że nie ma wyraźnego związku między wyglądem MRI a bólem dolnego odcinka kręgosłupa. Przyczyny bólu dolnego odcinka kręgosłupa (low back pain – LBP) są liczne, różnorodne i słabo poznane. Często uważa się, że LBP jest pochodzenia mięśniowego i może być spowodowany posturalnym napięciem mięśni lub ochronnym skurczem mięśni. Takie urazy nie są obecnie wykrywane za pomocą MRI, podobnie jak ból pochodzenia trzewnego7. Szacunki dotyczące częstości występowania różnią się w zależności od przyjętej definicji bólu dolnego odcinka kręgosłupa. Ozguler i współpracownicy15 stwierdzili, że częstość występowania bólu dolnego odcinka kręgosłupa wynosi 45%, gdy zdefiniowano go jako ból trwający co najmniej jeden dzień. W niniejszym przeglądzie wykazano, że najczęstszą grupą wiekową pacjentów z bólem dolnego odcinka kręgosłupa, u których wykonano MRI kręgosłupa, byli chorzy w wieku od 31 do 60 lat, a u większości z nich wykonano MRI odcinka lędźwiowo-krzyżowego. Obserwacja ta wynikała z faktu, że wskazaniem do wykonania MRI w większości przypadków był ból dolnego odcinka kręgosłupa. Bóle dolnego odcinka kręgosłupa stały się jednym z największych problemów dla publicznych systemów opieki zdrowotnej8. Większość ludzi w pewnym momencie swojego życia doświadcza bólu pleców. Osoby, które nie szukają pomocy medycznej, nie różnią się istotnie od tych, które jej szukają, pod względem częstości lub nasilenia odczuwanego bólu w dolnej części pleców13.
Mimo że odsetek zasobów opieki zdrowotnej wykorzystywanych w związku z bólem w dolnej części pleców jest duży, niewiele osób z tym problemem szuka opieki zdrowotnej14.
Częstość występowania bólu pleców w ciągu całego życia sięga 84%, a najlepsze szacunki wskazują, że częstość występowania przewlekłego bólu pleców wynosi około 23%, przy czym 11-12% populacji jest z tego powodu niepełnosprawna15.
Wyniki badania MRI spondylozy lędźwiowo-krzyżowej z wybrzuszeniem dysku i wysuszeniem jednego lub więcej kręgów w tym badaniu są zgodne z wynikami badania przeprowadzonego przez Jarvick i wsp.16, badanie podłużne z udziałem 148 osób zostało przeprowadzone w celu oceny częstości występowania wyników MRI w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Badanie to przeprowadzono na osobach bez aktualnego bólu w dolnej części pleców lub rwy kulszowej, lub takich, które nigdy nie doświadczyły bólu w dolnej części pleców. U około 83% stwierdzono umiarkowane lub poważne wysuszenie jednego lub więcej dysków, u 64% jedno lub więcej wybrzuszenie dysku, u 56% utratę wysokości dysku, u 32% co najmniej jedną wypukłość dysku, a u 6% co najmniej jedną ekstruzję dysku. Stwierdzili, że wiele wyników obrazowania MR występuje z dużą częstością u osób bez bólu w dolnej części pleców. Wyniki te mają zatem ograniczoną przydatność diagnostyczną.
MRI kręgosłupa szyjnego było drugim co do częstości badaniem MRI w tym badaniu, a podejrzenie urazu kręgosłupa szyjnego w wyniku wypadku drogowego było najczęstszym wskazaniem do badania. Główną nieprawidłowością szyjną w tym badaniu było złamanie kręgosłupa szyjnego z mielopatią kompresyjną, co różniło się od wzorca opisanego przez Mustapha i wsp.17 w 170 przypadkach MRI kręgosłupa szyjnego. Wykazali oni, że spondyloza szyjna występowała częściej jako pojedyncze znalezisko u 44,4% pacjentów i w połączeniu z wypadnięciem dysku w 41,9% przypadków, co czyni ją najczęstszym ogólnym znaleziskiem. Wśród osób, u których w badaniu MRI wykryto nieprawidłowości, spondyloza była najczęstszym stwierdzeniem. Ustalenie to było podobne do tego, co stwierdzono w poprzednich badaniach3,11,15.
Choroba Potta była widoczna w 5,7% przypadków w tym badaniu. Ilustruje to częstość występowania choroby Potta w krajach rozwijających się. Kręgosłup Potta stanowi 2% wszystkich przypadków gruźlicy, 15% przypadków gruźlicy pozapłucnej i 50% przypadków gruźlicy szkieletowej18. tTacy pacjenci mogą wykazywać nieprawidłowości w innych metodach obrazowania. Dlatego konieczne są badania wielomodalnościowe z określonymi korelacjami z objawami klinicznymi i stopniem deficytu neurologicznego.