Sir,
Acamprozat jest acetylohomotauryną wapnia lub acetyloaminopropanosulfonianem wapnia, a jego struktura molekularna jest związana ze strukturą GABA. Acamprosat zmniejsza łaknienie u pacjentów z zespołem uzależnienia od alkoholu poddanych detoksykacji poprzez zmniejszenie działania glutaminianu zarówno na poziomie pre- jak i postsynaptycznym oraz wzmocnienie funkcji GABA. Główne zgłaszane działania niepożądane to: żołądkowo-jelitowe (25,1%), dermatologiczne (9,1%), mięśniowe (8,3%), zmęczenie (12,8), moczowo-płciowe / seksualne (37,5%), neurologiczne / psychologiczne (37,5%) i sercowo-płucne (7,6%). Lek jest dostępny na rynku indyjskim od ponad trzech lat, ale dopiero niedawno został zatwierdzony przez amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) do leczenia alkoholizmu. Autorzy opisali przypadek nietypowych i uciążliwych działań niepożądanych podczas terapii akamprozatem u pacjenta z zespołem zależności alkoholowej poddanego detoksykacji.
36-letni, żonaty, zatrudniony absolwent, pochodzący ze środowiska o średnim statusie społeczno-ekonomicznym, z historią regularnego spożywania alkoholu przez ostatnie cztery lata, został zdiagnozowany jako przypadek zespołu zależności alkoholowej według Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD-10). Zastosowano u niego detoksykację farmakologiczną z użyciem lorazepamu w dawce 6 mg/dobę przez tydzień w warunkach szpitalnych. Podstawowe wyniki badań czynności nerek były w granicach normy (mocznik we krwi = 20 mg/dl, kreatynina w surowicy = 0,8 mg/dl). Zastosowano u niego akamprozat 1998 mg/dobę w dawkach podzielonych oraz tiaminę 100 mg/dobę. Na początku drugiego tygodnia leczenia akamprozatem zaczął skarżyć się na nadmierne ślinienie, nadmierną sedację, grube drżenie rąk i bradykinezję.
Nie podawano jednak skali do pomiaru zespołu pozapiramidowego (EPS). Dawkę akamprozatu zmniejszono do 1332 mg/dobę i kontynuowano przez następny tydzień. Uzyskano pewną poprawę, ale nadal była ona uciążliwa dla pacjenta. W końcu lek został całkowicie odstawiony, a objawy ustąpiły w ciągu kolejnego tygodnia. W wywiadzie nie stwierdzono żadnych chorób neurologicznych, nie stwierdzono też objawów deficytu neurologicznego. W celu zapobiegania nawrotom podano mu później Naltrekson w dawce 50 mg/dobę, który utrzymuje się u niego dobrze.
Chociaż nie ma jednoznacznych dowodów sugerujących pojawienie się tych podobnych do parkinsonowskich działań niepożądanych oraz antyglutaminergicznego mechanizmu działania akamprozatu, możliwe są następujące wyjaśnienia patofizjologiczne:
-
Neurony dopaminergiczne (DA) w brzusznej części śródmózgowia, które dają początek ścieżce dopaminergicznej, mogą same być glutaminergiczne, a zatem działanie antyglutaminergiczne akamprozatu może również blokować ścieżkę dopaminergiczną w brzusznej części śródmózgowia.
-
Akamprozat może zmniejszać wywołany zaprzestaniem picia alkoholu wzrost funkcji DA, powodując stan hipodopaminergiczny, zwłaszcza u osób przewlekle uzależnionych od alkoholu w początkowych tygodniach terapii.
Jest to tylko jeden opis przypadku, więc nie można wyciągać ostatecznych wniosków. Niezależnie jednak od mechanizmu, uzasadnione są dalsze badania dotyczące bezpieczeństwa i tolerancji akamprozatu u osób uzależnionych od alkoholu oraz interakcji między szlakiem dopaminergicznym i glutaminianowym.
.