Nie ma żadnych szczególnych zasad i praw ani w grze wstępnej, ani we współżyciu. Jedynymi prawami i zasadami są te, które zostały osiągnięte przez kochanków poprzez wzajemne i często niewypowiedziane porozumienie. Cokolwiek jest przyjemne i satysfakcjonujące dla męża i żony, jest słuszne i właściwe, a cokolwiek jest wzajemnie nieprzyjemne, jest złe. Jedynym ograniczeniem tej ogólnej zasady będzie jakakolwiek zasada szariatu, która jest sprzeczna z życzeniami męża lub żony.
Gra wstępna jest wysoce zalecana
Islam kładzie nacisk na grę wstępną. Imam 'Ali (A.S.) mówi: „Kiedy zamierzasz uprawiać seks ze swoją żoną, nie spiesz się, ponieważ kobieta (również) ma potrzeby (które powinny być spełnione).” 1
Seks bez gry wstępnej został zrównany z okrucieństwem. Prorok (S) powiedział: „Trzy osoby są okrutne: …osoba, która uprawia seks ze swoją żoną przed grą wstępną”. 2
Inny hadith zrównuje seks bez gry wstępnej z zachowaniem zwierząt: „Kiedy ktoś z was uprawia seks ze swoją żoną, wtedy nie powinien podążać do niej jak ptaki; zamiast tego powinien być powolny i zwlekający”. 3
Jeśli chodzi o rolę kobiety w seksualnej grze wstępnej, Imamowie (A.S.) pochwalili żonę, która odrzuca nieśmiałość, gdy jest ze swoim mężem. Imam Muhammad al-Baqir (A.S.) mówi: „Najlepszą kobietą wśród was jest ta, która odrzuca zbroję nieśmiałości, gdy rozbiera się dla męża, i zakłada zbroję nieśmiałości, gdy ubiera się ponownie.” 4 Po tym wszystkim, skromność i czystość w miejscach publicznych jest znakiem rozpoznawczym muzułmańskiej damy.
Te powiedzenia wyraźnie pokazują, że mąż i żona powinni czuć się całkowicie wolni, kiedy są zaangażowani we wzajemną stymulację, która jest znana jako gra wstępna. Nie ma nic złego, według islamu, dla kobiety, aby być aktywne i reaguje podczas seksu. Jeśli chodzi o islamski szariat, wszyscy mujtahids są jednomyślni w twierdzeniu, że akt seksualnej gry wstępnej sam w sobie jest mustahab (zalecane). Podobnie zaleca się, aby nie spieszyć się ze współżyciem seksualnym.5 Słowem operacyjnym jest wzajemna przyjemność i satysfakcja.
Techniki gry wstępnej
Jeśli chodzi o metody wzajemnej stymulacji w grze wstępnej, szariat pozwala mężowi i żonie widzieć, całować, dotykać, wąchać i stymulować każdą część ciała drugiej osoby. Dlatego też seks oralny, jak to jest znane, jest dozwolony. Imam Musa al-Kazim (A.S.) został kiedyś zapytany: „Czy człowiek może pocałować waginę swojej żony?”. Imam (A.S.) odpowiedział: „Nie ma problemu”. 6
Jedynym ograniczeniem jest to, że nie powinno się używać żadnych obcych przedmiotów. Ograniczenie dotyczące używania obcych przedmiotów jest oparte na następującym hadith. 'Ubaydullah bin Zurarah mówi, że miał starego sąsiada, który posiadał młodą niewolnicę-dziewczynę. Ze względu na swój podeszły wiek, nie mógł on w pełni zaspokoić młodej niewolnicy podczas stosunku seksualnego. Dlatego prosiła go, aby wkładał palce do jej pochwy, tak jak ona to lubiła. Stary człowiek spełniał jej życzenia, mimo że nie podobał mu się ten pomysł. Poprosił więc 'Ubaydullaha, aby zapytał o to Imama 'Ali ar-Rezę (A.S.). Kiedy 'Ubaydullah zapytał o to Imama (A.S.), Imam (A.S.) powiedział: „Nie ma problemu tak długo, jak on używa na niej jakiejkolwiek części swojego ciała, ale nie powinien używać na niej niczego innego niż swojego ciała.” 7
Chociaż masturbacja (tj. samostymulacja własnego organu seksualnego aż do emisji nasienia lub orgazmu) nie jest dozwolona, w przypadku osób pozostających w związku małżeńskim nie ma problemu, jeśli żona stymuluje penisa męża aż do emisji nasienia lub mąż stymuluje pochwę żony aż do orgazmu. Jest to dozwolone, ponieważ nie wchodzi w zakres „samostymulacji”; jest to stymulacja przez legalnego partnera.
Stosunek seksualny
Czy istnieje jakaś szczególna pozycja do stosunku seksualnego, która jest zabroniona w islamie? Nie! Jeśli chodzi o podstawowe pozycje współżycia, nie ma żadnych ograniczeń. Termin „podstawowe pozycje współżycia” oznacza pozycje znane jako: mężczyzna powyżej, twarzą w twarz, kobieta powyżej, twarzą w twarz; pozycja boczna, twarzą w twarz; pozycja tylnego wejścia, w której mąż penetruje pochwę od tyłu. Właściwie szariat pozostawił to na męża i żonę do zbadania i eksperymentowania, jak chcą.
Jednakże jest makruh przyjąć pozycję stojącą, lub twarzą do qiblah lub utrzymać go na plecach podczas stosunku. Wskazane jest powstrzymanie się od akrobatycznych pozycji podawanych przez niektórych seksuologów Wschodu i Zachodu, które mogą nawet spowodować uszkodzenie ciała. Pamiętajcie, że podstawową zasadą jest obopólna przyjemność i elastyczność. Jeśli jeden z partnerów nie lubi danej pozycji, to drugi powinien poddać się jego lub jej uczuciom.
Jest bardzo podkreślane, że na początku stosunku partnerzy powinni recytować Bismillaahir Rah’maanir Rah’eem (W imię Allaha Dobroczynnego, Miłosiernego).
Stosunek analny
Opinie naszych mujtahidów różnią się w kwestii dopuszczalności stosunku analnego. Większość szyickich mudżahedinów wyciągnęła dwa wnioski: (1) że stosunek analny nie jest haraam, ale jest mocno nielubiany (karahatan shadidah) pod warunkiem, że żona się na niego zgodzi. (2) A jeśli ona nie zgadza się na to, wtedy wszyscy mudżtahidowie mówią, że jest zapobiegawczo wajib powstrzymać się od tego.
Jednakże, w ostatniej dekadzie swojego życia, Ayatullah al-Khu’i odszedł od poglądu większości i wydał orzeczenie, że jest zapobiegawczo wajib powstrzymać się od stosunków analnych bez względu na to, czy żona zgadza się na to czy nie.8
Maulana Sayyid Muhammad Rizvi mówi: „Zdecydowanie odradzam stosunek analny” i cytuje powiedzenie Imama Ja’far as-Sadiq (A.S.) i Imama 'Ali ar-Reza (A.S.) o stosunku analnym: „Kobieta jest środkiem waszej przyjemności, dlatego nie róbcie jej krzywdy”. 9
Higiena
Po stosunku partnerzy mogą najpierw wytrzeć swoje genitalia czystymi kawałkami materiału. Zaleca się, aby ta sama szmatka/ ręcznik nie była używana przez oboje.
- 1. Wasa’il ul-Shi’a, vol. 14, str. 40
- 2. Wasa’il ul-Shi’a, vol. 14, p. 40
- 3. Wasa’il ul-Shi’a, vol. 14, p. 82
- 4. Wasa’il ul-Shi’a, t. 14, s. 14-15
- 5. Al-’Urwah, str. 625
- 6. Wasa’il ul-Shi’a, t. 14, s. 77
- 7. Wasa’il ul-Shi’a, t. 14, s. 77
- 8. al-Khu’i, Minhaju 's-Salihiyn, t. 1 (Bejrut: wydanie 22) s. 64
- 9. Wasa’il ul-Shi’a, t. 14, s. 101-102
.