Edukacja
Nowoczesny system edukacyjny został ustanowiony w Sudanie w latach 70-tych, kiedy rząd zreorganizował chaotyczny system szkół odziedziczony po brytyjskim rządzie kolonialnym. W muzułmańskich rejonach na północy chłopcy byli długo uczeni przedmiotów religijnych według tradycyjnych metod. Szkolnictwo podstawowe zostało zapoczątkowane przez Brytyjczyków w Sudanie po 1898 roku, a średnie w 1913 roku. Uniwersytet w Chartumie został formalnie założony w 1956 roku z University College of Khartoum, który sam pochodził z połączenia w 1951 roku dwóch mniejszych kolegiów założonych przez Brytyjczyków.
Po gruntownej reorganizacji w 1969 roku i w latach 70-tych, sudański system edukacji został ponownie zreorganizowany w 1992 roku. Zgodnie z tym systemem, osiem lat edukacji podstawowej (później uczyniono ją obowiązkową w 1998 roku) rozpoczyna się w wieku sześciu lat. Potem następują trzy lata nauki w szkole średniej – akademickiej lub zawodowej. Podstawowym językiem nauczania w szkołach podstawowych jest arabski.
W uzupełnieniu do Uniwersytetu w Chartumie, szkolnictwo wyższe jest świadczone przez kilka innych uniwersytetów, w tym Al-Neelain University i Sudan University of Science and Technology, zarówno w Chartumie, i Omdurman Islamic University, który szkoli muzułmańskich duchownych i uczonych, w Omdurmanie. W latach 1990-1995 liczba uniwersytetów w Sudanie wzrosła ponad dwukrotnie, co było wynikiem wysiłków rządu mających na celu rozszerzenie możliwości kształcenia na poziomie wyższym. Językiem wykładowym na uniwersytetach i w szkołach średnich był angielski, który obecnie został w dużej mierze zastąpiony arabskim. Wskaźniki alfabetyzacji w Sudanie, choć wykazują poprawę od czasu uzyskania niepodległości, są nadal stosunkowo niskie w porównaniu z resztą świata: około trzech piątych dorosłych w Sudanie potrafi czytać. Istnieje rozbieżność w poziomie umiejętności czytania i pisania pomiędzy obszarami miejskimi i wiejskimi: prawie cztery piąte dorosłych zamieszkujących obszary miejskie umie czytać i pisać, podczas gdy tylko około połowa dorosłych na obszarach wiejskich umie czytać i pisać.
.