Zaparcie jest zarówno objawem, jak i zaburzeniem, obserwowanym zarówno w zaparciach czynnościowych, jak i w zespole jelita drażliwego z przewagą zaparć (IBS-C). Mimo że kryteria Rzym IV rozróżniają te schorzenia, mają one wiele wspólnych podejść terapeutycznych. Celem tego przeglądu jest zbadanie związku między zaparciami a bólem brzucha oraz ocena dowodów na to, czy przeczyszczanie poprawia ból brzucha i czy taka odpowiedź na przeczyszczanie różni się między IBS-C a zaparciami czynnościowymi. U pacjentów z zaparciem czynnościowym zwiększenie częstości wypróżnień za pomocą środków przeczyszczających, niezależnie od mechanizmu działania, wiąże się ze zmniejszeniem nasilenia bólu brzucha, co potwierdza rolę zaparcia jako czynnika przyczyniającego się do dyskomfortu w jamie brzusznej. U pacjentów z IBS-C, dowody z systematycznych przeglądów wskazują, że ból brzucha jest napędzany przez czynniki dodatkowe oprócz samego zaparcia i że trzewna modulacja analgetyczna jest również potrzebna do optymalizacji bólu. Zmieniające się definicje IBS-C i niejednorodność w projektowaniu badań klinicznych, w tym punktów końcowych, spowodowały niepewność co do porównywalnej zdolności starszych środków przeczyszczających bez znanych efektów neuromodulacyjnych do poprawy przewlekłego bólu brzucha w porównaniu z nowymi sekretagogami i prokinetykami w leczeniu IBS-C. Chociaż wiadomo, że ból brzucha jest związany z zaparciami i przeczyszczanie przyczynia się do złagodzenia tego bólu, pozostaje nieudowodnione, czy proponowane trzewne właściwości przeciwbólowe nowych środków przeczyszczających zapewniają większe złagodzenie bólu niż samo przeczyszczanie. Jest jednak prawdopodobne, że odpowiedź na przeczyszczanie w IBS-C jest tylko częścią układanki.