Wielkoskalowe badania wyników wykazały, że obniżenie ciśnienia tętniczego za pomocą inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE) lub blokerów kanału wapniowego (CCBs) wiąże się z redukcją powikłań sercowo-naczyniowych w nadciśnieniu tętniczym. Badania porównawcze z lekami konwencjonalnymi oraz między inhibitorami ACE i CCBs nie wykazały rozstrzygających różnic w wynikach specyficznych dla danej przyczyny. Badania u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka sugerują przewagę inhibitorów ACE nad CCB i innymi lekami w ochronie przed zdarzeniami sercowo-naczyniowymi i chorobą nerek. Bardzo długoterminowe prospektywnie zebrane dane obserwacyjne z Glasgow Blood Pressure Clinic i UK General Practice Research Database silnie przemawiają za przewagą inhibitorów ACE nad CCBs w zakresie zachorowalności i śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych. Biorąc pod uwagę wszystkie dostępne informacje, można stwierdzić, że stosowanie CCBs w rutynowej terapii nadciśnienia tętniczego nie może być zalecane, natomiast szersze stosowanie inhibitorów ACE, wraz z diuretykami w małych dawkach i beta-blokerami, wydaje się uzasadnione.