by Jillian Demus
Rhodora pochodzi z Pensylwanii i New Jersey na północ do Ontario, Quebec i kanadyjskich Maritimes. Nazwa pochodzi od starej nazwy rodzaju, Rhodora, kiedy to uważano, że jest w swoim własnym rodzaju z powodu dziwnych, rurkowatych kwiatów. W naturze azalia ta kwitnie na początku i pod koniec maja oraz w połowie czerwca w wyżej położonych populacjach, ogłaszając początek lata. Rośnie na wilgotnych, kwaśnych nizinach i bagnach wraz z takimi gatunkami jak świerk czarny (Picea mariana), różanecznik groenlandzki (Rhododendron groenlandicum), kalmia (Kalmia sp.) i różne gatunki borówek (Vaccinium sp.). Ten liściasty krzew rzadko przekracza 3 stopy wysokości, ale gdy wiele osobników kwitnie w dużych rozłogach, zapiera dech w piersiach. Spędziłem lato w północnych lasach Maine, monitorując świerkowe głuszce, gdzie Rhodora była bardzo powszechna. Mam włączone zdjęcie czujnego samca świerka noszącego obrożę radiową, jak wzięliśmy roślinność i dane lokalizacyjne.
Te kwiaty przyciągają różne motyle, muchy i pszczoły. Rhodora ma wyraźny związek z rzadkim motylem elfinem bagiennym (Callophrys lanoraieensis), który pije jej nektar po wykluciu się z jaj. Jako gąsienica żeruje wyłącznie na liściach pobliskiego świerka czarnego. Innym unikalnym związkiem jest jedwabnik Columbia (Hyalophora columbia), który wykorzystuje Rhodorę jako żywiciela larwalnego. Roślina ta nie jest jednak zjadana przez jelenie, być może ze względu na owłosienie liści.
Gatunek ten kwitnie w RSBG w połowie marca do kwietnia. Mamy dużą plamę tych liściastych krzewów tuż przy wejściu. Jest to jeden z moich ulubionych rododendronów ze względu na ich wybuchowe, wyglądające jak motyle kwiaty. Mają one duży słupek (część żeńska) i długie pręciki (część męska), które wystają dalej niż bardzo rozczłonkowane płatki w kolorze od różowego do lawendowego. Rzadko, kwiaty mogą być białe, jak ta forma w RSBG pokazane tutaj.
Płatki są podzielone na 3 płatki powyżej i 2 frędzlami jak płatki poniżej. Po przekwitnięciu, na lato wychodzą szaro-niebiesko-zielone liście. Jesienią otwierają się kapsułki z drobnymi nasionami, a liście przybierają czerwono-purpurowy odcień. Najwyraźniej biała forma ma bardziej żółknące liście jesienią i wydaje się kwitnąć o tydzień lub tak wcześniej. Mam nadzieję, że w przyszłym roku będziesz mógł odwiedzić ogród i zobaczyć te dzikie kwiaty!