Refluks żołądkowo-przełykowy (GER), poprzez występowanie refluksu żołądkowo-gardłowego (GEPR), jest uznaną przyczyną wielu objawów otorynolaryngologicznych (ORL). Sugeruje się, że niewyjaśniona nadmierna flegma z gardła może być również objawem GER, ale brakuje na to formalnych dowodów. Celem pracy było zbadanie częstości występowania GER i refluksu dwunastniczo-żołądkowo-przełykowego (DGER) u kolejnych pacjentów z przewlekłymi skargami na nadmierną flegmę z gardła. Pięćdziesięciu dziewięciu kolejnych pacjentów z przewlekłą, niewyjaśnioną nadmierną flegmą z gardła, przezroczystą u 33 pacjentów (TTP) i żółtą u 26 pacjentów (YTP), poddano endoskopii przewodu pokarmowego, 24-godzinnemu podwójnemu monitorowaniu pH w przełyku oraz fiberoptycznemu monitorowaniu DGER. U 7 pacjentów z YTP wykonano monitorowanie DGER w proksymalnym odcinku przełyku, a w 16 próbkach przeprowadzono analizę kwasów żółciowych w flegmie z gardła. W odstępach 2-tygodniowych oceniano efekt wysokodawkowanej terapii hamującej wydzielanie kwasu. Endoskopia i monitorowanie pH pozwoliły na rozpoznanie patologicznego GER u 75% pacjentów. Patologiczny DGER występował u 56% pacjentów i był związany z YTP. Proksymalne narażenie na DGER było wysokie u wszystkich badanych, a analiza chemiczna wykazała medianę stężenia kwasów żółciowych 0,184 mikroM w dziewięciu próbkach YTP i brak wykrywalnych kwasów żółciowych w siedmiu próbkach TTP. Po medianie 4 tygodni terapii hamującej wydzielanie kwasu, u większości pacjentów nastąpiła poprawa, a u 61% choroba przebiegała bezobjawowo. Pacjenci z YTP częściej wymagali podtrzymującej terapii hamującej wydzielanie kwasu niż pacjenci z TTP. Niewyjaśniona nadmierna flegma z gardła jest objawem sugerującym GER i GEPR, a niewyjaśniona żółta flegma z gardła objawem sugerującym refluks dwunastniczo-żołądkowo-gardłowy (DGEPR).