Skupiamy się w tym rozdziale na zilustrowaniu użycia gryzonia innego niż mysz lub szczur do służenia jako model ważnej choroby ludzkiej. Rozdział ten dostarcza ograniczonych informacji na temat podstawowej biologii gatunku i hodowli, a zamiast tego koncentruje się na zastosowaniach badawczych szczura piaskowego. Psammomys, czyli szczur piaskowy, jest gryzoniem należącym do podrodziny Gerbillinae. Cukrzyca u szczurów piaskowych waha się od łagodnej hiperglikemii z hiperinsulinemią do hipoinsulinemii z kwasicą ketonową, która jest stadium końcowym z krótkim czasem przeżycia. Psammomys jest ważny głównie dlatego, że jest żywicielem pośrednim pasożyta Leishmania tropica, który jest przenoszony na człowieka przez muchę piaskową. Psammomys osiągnął dodatkowe zainteresowanie, gdy okazało się, że jest żywicielem pośrednim pasożyta Leishmania tropica, który wykazuje szereg cech fenotypowych, jak można się spodziewać dla niehodowlanego potomstwa, gdy ma swobodny dostęp do standardowej diety laboratoryjnej oznaczonej jako wysokoenergetyczna (HE) dieta (energia strawna-2.93 kcal/g).
.