Rozróżnienie między kryminologią konfliktową a radykalną (marksistowską) jest analogiczne do rozróżnienia od dawna uznawanego w socjologii między dwoma gałęziami tradycji konfliktu – ideologiami konfliktu i socjologicznymi teoriami konfliktu. Kryminologia radykalna jest ideologią konfliktu, która opiera swoje spojrzenie na przestępczość i prawo na przekonaniu, że społeczeństwa kapitalistyczne wymuszają i definiują przestępczość, ponieważ właściciele środków produkcji wykorzystują swoją władzę do uchwalania praw, które pozwolą kontrolować klasę robotniczą i tłumić zagrożenia dla władzy klasy rządzącej. W ujęciu kryminologii radykalnej rozwiązaniem problemu przestępczości jest obalenie systemów kapitalistycznych i ustanowienie systemów społecznych, w których wyeliminowany zostanie konflikt klasowy i ekonomiczny. Z kolei teorie konfliktu społecznego, podzielając pogląd kryminologii radykalnej, że przestępczość jest definiowana przez prawa stanowione przez grupy władzy, które chcą kontrolować zachowania podważające ich wartości i interesy, utrzymują, że ta podstawowa dynamika stanowienia prawa jest charakterystyczna dla wszystkich dużych, złożonych społeczeństw, w których grupy o różnych wartościach i interesach rywalizują na arenach władzy o uchwalenie praw, które będą stanowić wyzwanie dla ich sposobów życia. Podczas gdy radykalni kryminolodzy mają ideologiczną podstawę dla swoich zasad kryminologicznych, teoretycy konfliktu społecznego twierdzą, że opierają swoje teorie na empirycznych badaniach socjologicznych. Przypisy są podane.