Purpose: Porównanie standaryzowanej ultrasonografii 2D (US) z nowatorskimi technikami obrazowania ultrasonograficznego 3D/4D US i fuzją obrazów (połączone wyświetlanie w czasie rzeczywistym trybu B i tomografii komputerowej) do rutynowego pomiaru średnicy aorty w obserwacji po wewnątrznaczyniowej naprawie tętniaka aorty (EVAR).
Metoda i materiały: 300 pomiarów zostało wykonanych u 20 pacjentów po EVAR przez jednego doświadczonego sonografistę (III stopień niemieckiego towarzystwa ultrasonograficznego (DEGUM)) przy użyciu wysokiej klasy aparatu ultrasonograficznego i sondy convex (1-5 MHz). W wewnętrznie standaryzowanym protokole skanowania średnicy tętniaka aorty w trybie B zastosowano tzw. metodę leading-edge. Podsumowując, do pomiaru maksymalnej średnicy tętniaka aorty wykorzystano pięć różnych metod ultrasonografii (2D, 3D z wolnej ręki, 3D śledzone polem magnetycznym – Curefab™, 4D volume sweep, fuzja obrazów), z których każda obejmowała ultrasonografię wzmocnioną kontrastem (CEUS). Standaryzowana sonografia 2D była zdefiniowanym standardem odniesienia dla analizy statystycznej. CEUS była używana do wykrywania endoleaków.
Wyniki: Sukces techniczny wyniósł 100%. W powiększonym obrazowaniu poprzecznym średnia średnica aorty w odcinku przednio-tylnym (AP) wynosiła 4,0±1,3 cm dla USG 2D, 4,0±1,2 cm dla 3D Curefab™, 3,9±1,3 cm dla USG 4D i 4,0±1,2 dla fuzji obrazów. Średnie różnice wynosiły poniżej 1 mm (0,2-0,9 mm). W zakresie oceny wzrostu tętniaka zgodność pomiędzy badaniami 2D, 3D i 4D USG stwierdzono u 19 z 20 pacjentów (95%). Ostateczną decyzję zawsze można było podjąć na podstawie fuzji obrazów. CEUS w połączeniu ze wszystkimi metodami wykryło u dwóch z 20 pacjentów (10%) endoleak typu II. W jednym przypadku tętnice doprowadzające endoleak pozostały niewyraźne w badaniu 2D CEUS, ale mogły być wyraźnie zlokalizowane w badaniu 3D CEUS i fuzji obrazów.
Wnioski: Standaryzowane USG 2D pozwala na odpowiednią rutynową kontrolę maksymalnej średnicy tętniaka aorty po EVAR. Fuzja obrazów umożliwia ostateczne stwierdzenie wzrostu tętniaka bez konieczności wykonywania nowych badań TK poprzez połączenie pooperacyjnej tomografii komputerowej z trybem B w czasie rzeczywistym w podwójnym wyświetlaczu obrazu. 3D/4D CEUS i fuzja obrazów mogą poprawić charakterystykę endoleaka w wybranych przypadkach, ale nie są obowiązkowe w rutynowej praktyce.