Izotretynoina jest najsilniejszym ludzkim teratogenem na rynku. Kobiety, u których zawiodła antykoncepcja, mogą zajść w ciążę podczas lub wkrótce po przerwaniu leczenia izotretynoiną, co sprawia, że kinetyka eliminacji izotretynoiny jest kluczowym czynnikiem decydującym o bezpieczeństwie płodu. Farmakokinetykę izotretynoiny i jej głównego metabolitu 4-oxo w stanie stacjonarnym badano u 16 dorosłych pacjentów leczonych z powodu trądziku, którzy otrzymywali dawki w zakresie od 0,47 do 1,7 mg/kg mc. na dobę. Jest to pierwsze badanie farmakokinetyki izotretynoiny u kobiet w wieku rozrodczym (n = 11). Zbadano skuteczność kliniczną i tolerancję izotretynoiny oraz korelację pomiędzy tymi danymi a stężeniem izotretynoiny w surowicy w stanie stacjonarnym. Dane dotyczące czasu trwania stężenia najlepiej pasowały do dwukompartmentowego modelu otwartego z liniową eliminacją. Nie stwierdzono korelacji pomiędzy skutecznością i tolerancją izotretynoiny a stężeniem izotretynoiny w surowicy w stanie stacjonarnym. Nie było korelacji pomiędzy dawką izotretynoiny a stężeniem w stanie stacjonarnym, ze względu na dużą zmienność klirensu pozornego. Wartości eliminacyjnego okresu półtrwania (t1/2) izotretynoiny i jej metabolitu wynosiły odpowiednio 29+/-40 godzin i 22+/-10 godzin. Dane te sugerują dłuższy niż wcześniej podawany t1/2 eliminacji leku macierzystego. Wynika to prawdopodobnie z dłuższego czasu pobierania próbek stosowanego w tym badaniu (aż 28 dni). Badanie to sugeruje, że istnieje większa zmienność w zakresie bezpiecznego czasu od odstawienia leku do wystąpienia zapłodnienia.