Stop Agresywne zachowanie u dzieci i Tweens: Czy twoje dziecko krzyczy, popycha i bije?

„Znasz dziecko, z którym nikt nie chce się bawić? Dzieciaka, który stoi sam na przerwie lub na lunchu? Którego nikt nie zaprasza na przyjęcia urodzinowe? To jest moje dziecko. I to łamie mi serce.”

Gdy dziecko jest agresywne w stosunku do innych – bije, krzyczy, popycha, rzuca przedmiotami – naturalną reakcją innych jest unikanie tego dziecka. I ta reakcja – unikanie agresywnego dziecka – jest zrozumiała, ponieważ przerażający jest widok dzieci, których złość osiągnęła punkt, w którym wydają się być poza kontrolą.

Ale rodzice agresywnych dzieci znają że to jest także straszna sytuacja dla agresywnego dziecka który właśnie uczy się robić jego sposób w świecie i nie jest pomyślny. Jeśli twoje dziecko w wieku szkoły podstawowej lub średniej zachowuje się agresywnie w stosunku do innych, ważne jest, aby zająć się tym problemem teraz, zanim dojdzie do poważnych konsekwencji, takich jak zawieszenie, problemy prawne lub poważna krzywda innych.

„Łatwo jest czuć się bezbronnym jako rodzic – zakłopotanym lub zawstydzonym, że twoje dziecko jest tym na placu zabaw, do którego nikt nie chce się zbliżyć z obawy przed jego zachowaniem.”

Są różne powody, dla których dziecko może zachowywać się agresywnie. Oto kilka wskazówek, jeśli chodzi o ustalenie, dlaczego dziecko jest agresywne.

Nie zakładaj przyczyny zachowania

Nie zakładaj, że znasz przyczynę agresywnego zachowania swojego dziecka. Zachowanie jest zazwyczaj symptomem problemu, którym należy się zająć. A ten podstawowy problem nie zawsze jest oczywisty.

Często zgadujemy, co się dzieje w środku kogoś tylko na podstawie jego zachowania. Na przykład, jeśli kobieta płacze, domyślamy się, że jest smutna. W rzeczywistości, może być zła, może być przestraszona, lub po prostu ma coś w oku.

Podobnie, tylko dlatego, że twoje dziecko uderza lub gryzie kogoś, nie musi to oznaczać, że jest złe. He may be hurt, scared, sad, or feeling threatened.

Does Your Child Have a Medical or Sensory Issue?

It is important to determine if your child has a medical or sensory issue. Wszyscy mamy drobne wrażliwości. Może nie lubisz drapiących swetrów lub sposobu, w jaki odczuwa się pewne tkaniny. Może bazgrzesz, kiedy jesteś na spotkaniu, jako sposób na samostymulację. Zazwyczaj wrażliwość jest nieco irytująca, ale do zniesienia.

Zrozum jednak, że niektóre dzieci są wyjątkowo wrażliwe na hałasy, światła i wrażenia. I ich wrażliwość jest często wiele, wiele razy większa niż drobne przykrości, których doświadczasz.

Dla tych dzieci pomnóż sposób, w jaki ty się czujesz, przez sto. To jest aż tak złe. Te dzieci czują się tak, jakby czasami mogły wyjść ze swojej skóry. W sytuacji, gdy są nadmiernie pobudzone, mogą reagować zachowaniem agresywnym, ponieważ nie wiedzą, jak wyrazić to, co czują.

Są terapeuci zajęciowi, którzy mogą ocenić twoje dziecko, aby zobaczyć, czy są problemy sensoryczne wyzwalające lub przyczyniające się do jej problemów z zachowaniem. Większość szkół oferuje terapię zajęciową jako część specjalnych testów edukacyjnych. Contact your local school district office or your child’s school social worker if you think your child may need an evaluation.

For more information on sensory processing issues and children, please see this article from the Child Mind Institute: Sensory Processing Issues Explained.

Rule Out Allergies

Rule out allergies to foods or environmental factors as a primary cause of aggression. Jeden z rodziców, którego znamy, przeprowadził u swojego syna testy na alergie i stwierdził, że za każdym razem, gdy zjadł coś z czerwonym barwnikiem (np. czerwoną lukrecję), stawał się bardzo niespokojny.

Jeśli twoje dziecko ma epizody przemocy lub agresji, możesz chcieć zaplanować egzamin fizyczny lub ocenę terapii zajęciowej.

Prowadź dziennik

Śledź zachowanie dziecka przez tydzień i zauważ, jakie sytuacje lub uczucia wydają się wyzwalać agresję. Zapisuj swoje spostrzeżenia w dzienniku, podając daty, godziny i miejsca.

Ponownie, nie zakładaj, że wiesz, co czuło twoje dziecko, kiedy kogoś uderzyło lub kopnęło. Kiedy sytuacja się uspokoi i wszyscy będą bezpieczni, pomóż mu określić, co się stało. Dowiedz się następujących rzeczy:

• Czy czuł się zagrożony przez kogoś, kto nazwał go po imieniu?
• Czy był sfrustrowany, ponieważ powiedziano mu, że nie może zrobić czegoś, co chciał zrobić?
• Czy są jakieś szczególne sytuacje lub osoby, które wydają się wywoływać takie zachowanie?
• Czy coś go niepokoiło lub sprawiało, że czuł się niekomfortowo

Odpowiedzi na te pytania pomogą zidentyfikować zarówno problem, jak i rozwiązanie.

Is Your Child an Exploder or an Imploder?

Kiedy dziecko przeżywa emocje lub doznania, które są ekstremalne, to w jakiś sposób się to ujawni. Niektóre dzieci wybuchają. Innymi słowy, emocje zostaną skierowane na zewnątrz, na innych, jak wybuchająca puszka sody. Emocje narastają, więc w pewnym momencie dziecko daje upust swojej złości, frustracji, strachowi lub zranieniu, wyładowując się na innych.

Inne dzieci implodują. Ich intensywne emocje zostaną skierowane do wewnątrz. Emocje budują i przy niektóre punktem twój dziecko zamyka się lub zachowuje się w sposobie który jest niszczycielski lub agresywny wobec siebie. Może nawet dokonać samookaleczenia jako sposobu na uwolnienie tych intensywnych uczuć, których po prostu nie może tolerować.

Jeśli podejrzewasz, że twoje dziecko może być zagrożone skrzywdzeniem siebie, sugerujemy natychmiastowy kontakt z pediatrą lub, jeśli to nie jest wykonalne, możesz uzyskać pomoc w znalezieniu usług w twojej okolicy kontaktując się z 211.org.

Ways to Manage Aggressive Behavior

Ten artykuł skupi się na eksploderze. Eksploderzy są bardziej powszechni i mają tendencję do zwracania na siebie większej uwagi, ponieważ ich zachowanie staje się problemem dla rodziców, rówieśników i nauczycieli. Jeśli twoje dziecko ma tendencję do wybuchania, poniżej znajdują się pomocne sposoby zarządzania ich agresywnym zachowaniem.

Be Involved

Jako rodzic, twoim zadaniem jest prowadzenie i nauczenie dziecka, jak radzić sobie z emocjami i stresującymi sytuacjami. Zrozumienie tego nie oznacza, że to Twoja wina, że Twoje dziecko zachowuje się agresywnie. Oznacza to po prostu, że dziecko doświadcza emocji, z którymi nie jest w stanie sobie poradzić. He needs you to show him how to deal with these emotions.

Create a Comfortable Relationship

Is your child comfortable enough to come to you for help? Czy może boi się, że się zdenerwujesz? Czy myśli, że ją zdyskontujesz, mówiąc: „To nie jest wymówka! Ty nie bijesz!”

Powiedz swojemu dziecku, że nie ma rzeczy, której nie moglibyście razem rozwiązać i że jesteś tam, aby ją wspierać. Następnie pokaż jej, poprzez własne zachowanie, że kiedy jesteś zdenerwowany (np. kiedy dowiadujesz się, że kogoś ugryzła), radzisz sobie z emocjami w sposób konstruktywny, bez wybuchania.

Daj dziecku słowa

Wiele dzieci nie potrafi nazwać emocji, które odczuwa. Twoje dziecko może myśleć, że jest wściekłe, ale pod spodem może czuć się zranione, że zostało pominięte w zabawie lub interakcji społecznej. Może czuć się zakłopotane, że nie znało odpowiedzi na lekcji.

Pomóż dziecku zidentyfikować uczucia, które wywołują jego złość. Następnie uznaj te uczucia za normalne. Nawet jeśli zachowanie (krzyk, bicie, rzucanie przedmiotami) nie jest w porządku, uczucie, które je wywołało, jest ważne. Możesz powiedzieć:

„Oczywiście, że czułeś się smutny, kiedy twój przyjaciel odszedł, aby spędzić czas z kimś innym. Ale rzucanie w niego kamieniami nie jest sposobem na poradzenie sobie z tym.”

Naucz swoje dziecko umiejętności radzenia sobie

Niezależnie od tego, co powoduje agresywne zachowanie, twoje dziecko musi nauczyć się radzić sobie z intensywnymi emocjami, aby dobrze funkcjonować w życiu.

Porozmawiajcie razem o tym, co pomaga mu się uspokoić. Może potrzebować sposobu na rozładowanie energii, który nie będzie miał wpływu na innych. Czy może pójść na siłownię i postrzelać do kosza, kiedy ma ciężki dzień w szkole? Czy może siedzieć sam w cichym pokoju, aby się uspokoić? Czy musi unikać pewnych ludzi lub sytuacji?

Niektóre dzieci są pobudzone podczas nienadzorowanych okresów w szkole, takich jak lunch, przerwa i czas między lekcjami. Są to godziny, które nauczyciele mają większe trudności z monitorowaniem. Czy Twoje dziecko musi przechodzić między klasami kilka minut wcześniej niż inni? Zapytaj szkołę dziecka, czy jest to dozwolone.

Nie bój się również korzystać z pomocy nauczycieli lub krewnych. Ale tylko wtedy, gdy ufasz ich intencjom i naprawdę chcą wspierać dziecko w pozytywnym radzeniu sobie z problemami. Przedstawiaj swoje pomysły w pozytywny sposób, aby pomóc dziecku zachowywać się odpowiednio w stosunku do innych. Nie próbuj zawstydzać swojego dziecka.

Próbuj różnych rzeczy, aż znajdziesz to, co działa dla Twojego dziecka. I nie bój się być kreatywny.

Sięgnij po pomoc z zaburzeniami zachowania i nastroju

Agresja może być częścią większej całości. Jeżeli twoje dziecko nadal przejawia agresję pomimo twoich wysiłków, aby pomóc mu opanować emocje, możesz umówić się na spotkanie z doradcą lub terapeutą.

Nierównowaga chemiczna, ADHD i wzorce zachowań takie jak Oppositional Defiant Disorder (ODD) mogą przyczynić się do agresywnego zachowania. W takich przypadkach – lub w przypadku skłonności do implozji – dziecko może skorzystać z bardziej intensywnego wsparcia ze strony specjalisty od zdrowia psychicznego.

Try to Stay Calm When Responding to Aggression

Remain calm if your child does resort to aggression. Pamiętaj, że zastąpienie agresji nowymi, pozytywnymi zachowaniami najprawdopodobniej będzie wymagało trochę praktyki. Postaraj się więc jak najlepiej zachować spokój i ocenić sytuację.

Jeśli zachowuje się agresywnie w stosunku do ciebie, daj mu trochę przestrzeni. Zrozum, że próba powstrzymania już wzburzonego dziecka może szybko doprowadzić do dalszej eskalacji sytuacji. Jeśli możesz bezpiecznie pozwolić mu się uspokoić dając mu przestrzeń, to jest to najlepsza opcja.

Także, kiedy jesteś w środku tornada, nie jest to czas na rozmowę o wyzwalaczach lub konsekwencjach. Zamiast tego, po prostu uspokajaj swoje dziecko. Powiedz:

„Wiem, że jesteś zdenerwowany. Poświęć kilka minut na uspokojenie się.”

Po tym, jak burza emocjonalna minie, możecie porozmawiać o takich rzeczach, jak czynniki wyzwalające, dlaczego dziecko nie było w stanie wykorzystać niektórych pozytywnych umiejętności radzenia sobie z problemami, które z nim zidentyfikowaliście, oraz o sposobach pociągnięcia go do odpowiedzialności za wszystko, co zepsuło.

Powiązane treści: How to Find the Behavioral Triggers That Set Your Kid Off

Consonsider Consequences

Czy sytuacja wymaga konsekwencji? Decyzja należy do ciebie, jako jego rodzica. Czy on coś zepsuł? Jeśli tak, będzie musiał za to zapłacić ze swojego kieszonkowego, pieniędzy urodzinowych lub odpracować to w ramach obowiązków domowych. Czy skrzywdził fizycznie Ciebie lub kogoś innego? Możesz zachęcić go do przeproszenia i wzięcia odpowiedzialności za swoje zachowanie.

Pamiętaj o tym, że dzieci z opozycyjną defensywą mogą zakopać się w sobie i odmówić przeprosin. Jak na to zareagujesz? Możesz od razu przejść do konsekwencji, jeśli uważasz, że są one uzasadnione. Możesz też dać dziecku wybór:

„Jake, skrzywdziłeś swoją siostrę, kiedy rzuciłeś tą zabawką i uderzyła ją. Masz wybór: możesz przeprosić albo stracisz swoją grę wideo na tydzień.”

Powiązane treści: Parenting ODD Children and Teens: How to Make Consequences Work

Final Thoughts

Agresja dziecka może być przerażająca – nie tylko dla rodziców, nauczycieli i rówieśników, ale także dla samego dziecka. Przerażające może być odczuwanie tak intensywnych emocji lub wrażeń i niewiedza, jak sobie z nimi poradzić.

Dla rodziców łatwo jest czuć się zakłopotanym i zawstydzonym, że twoje dziecko jest tym na placu zabaw, do którego nikt nie chce się zbliżyć z obawy przed jego zachowaniem. Niemniej jednak, postaraj się zachować cierpliwość, nawet w obliczu wulkanicznej erupcji emocji.

Odpowiedzialność za właściwe zarządzanie zachowaniem spoczywa ostatecznie na twoim dziecku, ale istnieją sposoby, abyś mógł je wspierać w tej podróży.

Related content: Jak radzić sobie z agresywnym zachowaniem dziecka
Agresywne zachowanie dziecka Część I: Bójki w szkole i w domu

.