Właśnie przeczytałem w NATURE z 26 lutego (str, 715) list pana W. B. Alexandra dotyczący odkrycia Australii i pierwszego opisu kangura. Jest tam napisane, że pierwsze odkrycie tego zwierzęcia zostało dokonane nie przez Sir Josepha Banksa podczas pierwszej podróży kapitana Cooka w 1770 roku, ale przez Pelsarta w 1629 roku. Pozwolę sobie zauważyć, że opis kangura znajduje się w znacznie wcześniejszej dacie, mianowicie w „Dekadach” Petera Martyr’a, opublikowanych krótko po 1500 roku. Niestety książka ta nie jest mi obecnie dostępna, więc muszę jedynie wskazać na liczne publikacje Pana Edwarda A. Petherick, z Federalnej Biblioteki Rządowej w Melbourne, dotyczące opisu kangura. Government Library, Melbourne, dotyczące odkrycia Australii, który przypisuje ten zaszczyt Amerigo Vespucci. Według pana Pethericka, Peter Martyr stwierdza, że w 1499 roku odkryto południowe wybrzeże: (prawdopodobnie przez Vespucciego), na którym rosły tak wielkie drzewa, że szesnastu mężczyzn stojących wokół jednego z nich ledwo mogło je objąć (odpowiadałoby to południowo-zachodniej Australii, pomiędzy King George’s Sound a Cape Leeu-win). Wśród tych wielkich drzew znaleziono monstrualną bestię, z głową lisa, rękami człowieka, ogonem małpy i tym cudownym wyposażeniem natury, torbą, w której nosiła swoje młode. Tak opisana bestia została złapana żywcem wraz ze swoimi młodymi, ale podczas długiej podróży oboje zmarli. Tusza matki została zabrana na dwór Ferdynanda i Izabeli w roku 1500. Ten opis nie jest tak szczegółowy jak opis Pelsarta; niemniej jednak nie można łatwo wątpić, że odnosi się do kangura, który wydaje się być znany po raz pierwszy już pod koniec XV wieku.