Skip to content
Menu
CDhistory
CDhistory

The Louisiana Native Guards – The First African-American Civil War Unit To Go Into Battle

Posted on 26 czerwca, 2021 by admin

Podczas gdy o wiele bardziej znany 54 pułk piechoty Massachusetts jest zwykle przedstawiany jako pierwsza afroamerykańska jednostka amerykańskiej wojny domowej, która widziała walkę, prawda jest taka, że inna afroamerykańska jednostka pobiła ich na stanowisku, ruszając do walki dwa miesiące przed szturmem 54 Massachusetts na Battery Wagner, część konfederackiego fortu w Port Hudson.

Co ciekawe, Louisiana Native Guards rozpoczęła działalność jako jednostka Konfederacji. Krótko po rozpoczęciu wojny secesyjnej, grupa wolnych czarnych i mieszanych rasowo mężczyzn, którzy mieszkali w Nowym Orleanie, zorganizowała spotkanie, aby przedyskutować, gdzie stoją w kwestii wojny, która właśnie wybuchła.

Civil War reenactment at Port Hudson Photo by CC BY 3.0
Civil War reenactment at Port Hudson Photo by CC BY 3.0

Postanowili utworzyć jednostkę i zgłosić się na ochotnika do walki dla rządu Konfederacji, głównie dlatego, że w tym czasie Nowy Orlean był częścią Konfederacji.

Może wydawać się dziwne wyobrażenie, że jakikolwiek Afroamerykanin chciałby walczyć dla Konfederatów, którzy byli przeciwni zniesieniu niewolnictwa. Jednak wszyscy mężczyźni, którzy zgłosili się na ochotnika do pułku Louisiana Native Guards byli wolnymi ludźmi, a wielu z nich miało mieszane pochodzenie rasowe. Niektórzy byli wolni od pokoleń i odnosili sukcesy, byli bogatymi biznesmenami.

Oficerowie Kompanii C Pierwszej Gwardii Rdzennej Luizjany w Fort Macomb, Luizjana
Oficerowie Kompanii C Pierwszej Gwardii Rdzennej Luizjany w Fort Macomb, Luizjana

Co więcej, w Luizjanie, dawnym terytorium francuskim, prawa dotyczące niewolnictwa od dawna różniły się od tych w innych południowych stanach. Jej prawa wymagały, by niewolnicy byli traktowani bardziej humanitarnie niż w warunkach straszliwego niewolnictwa na zlecenie, panującego w sąsiednich stanach, a w Luizjanie istniały łatwiejsze drogi do wolności dla czarnych niewolników niż w innych stanach.

Niewolnicy w Luizjanie mieli również prawo do zawierania małżeństw i prawo do nierozdzielania się z rodzinami. Małżeństwa międzyrasowe, choć nielegalne, były wystarczająco powszechne.

Tropy Gwardii Rdzennej Luizjany wyokrętowują się w Fort Macomb, Luizjana, na służbę wartowniczą.
Tropy Gwardii Rdzennej Luizjany wyokrętowują się w Fort Macomb, Luizjana, na służbę wartowniczą.

W Nowym Orleanie było szczególnie wysokie stężenie wolnych Afroamerykanów i ludzi o mieszanym dziedzictwie rasowym, z których wielu było bardzo dobrze wykształconych, posiadało nieruchomości, ziemię i firmy, a w niektórych przypadkach posiadało własnych niewolników. Nie oznaczało to oczywiście, że większość z nich nie widziała niewolnictwa jako ohydę, którą było – oznaczało to tylko, że sprawy były bardziej złożone niż w innych stanach czy miastach.

Dlaczego ci wolni Afroamerykanie zdecydowali się walczyć dla tych, którzy byli za utrzymaniem okropnej instytucji niewolnictwa pozostaje kwestią istotnej debaty. Niektórzy teoretyzują, że wolni czarni i mieszani mężczyźni, którzy zgłosili się na ochotnika do Louisiana Native Guards chcieli awansować swoje lub swoich rodzin pozycje w społeczeństwie segregacji, podczas gdy inni uważają, że mogli po prostu obawiać się złośliwych represji, jeśli nie odpowiedzieli na wezwanie gubernatora dla ochotników.

Cokolwiek ich powody, aby to zrobić były, 1,500 mężczyzn skończyło się na ochotnika do Native Louisiana Guards. Podczas gdy rząd Konfederacji początkowo zachowywał się tak, jakby był zachwycony, że ci mężczyźni zgłosili się na ochotnika do walki dla Konfederacji, widmo uprzedzeń rasowych wkrótce odezwało się z brzydką głową.

Kiedy kwestia zniesienia niewolnictwa w Ameryce stawała się coraz ważniejszym tematem wojny, wielu przywódców Konfederacji uważało, że aby usprawiedliwić kontynuację praktyki niewolnictwa, konieczne było promowanie idei, że czarni mężczyźni byli gorsi od białych.

Mistrzowie Unii, litografia autorstwa Curriera Ivesa, 1861. Banks jest wśród najbardziej wysuniętych do przodu postaci stojących, tuż na lewo od centralnej postaci siedzącej.
The champions of the Union, litografia Currier & Ives, 1861. Banks znajduje się wśród najbardziej wysuniętych do przodu postaci stojących, tuż na lewo od centralnej postaci siedzącej.

Mając czarną jednostkę walczącą u ich boku, zanegowaliby swoje przekonanie o wyższości białych, dlatego ostatecznie odmówili Rdzennym Strażnikom Luizjany zdolności do walki za nich w bitwie.

Około rok po tym, jak Rdzenni Strażnicy Luizjany zostali uformowani – a następnie rozwiązani – Nowy Orlean poddał się Armii i Marynarce Stanów Zjednoczonych. Dowódca Unii, generał major Benjamin Franklin Butler, abolicjonista, postanowił sprawdzić, czy mógłby zasilić szeregi swoich sił Unii miejscowymi ochotnikami, a konkretnie mężczyznami kolorowymi.

Benjamin Franklin Butler
Benjamin Franklin Butler

Mężczyźni z Louisiana Native Guards, którzy rok wcześniej zostali upokorzeni przez obelżywe pyskówki, jakie otrzymali od przywódców Konfederacji, bardzo chętnie się przyłączyli. Teraz, gdy czuli, że ich przyszłość i pozycja w społeczeństwie są bezpieczne, chcieli walczyć przeciwko tym, którzy chcieli zachować niesprawiedliwą i obrzydliwą instytucję niewolnictwa.

W ciągu kilku tygodni zapisało się ponad tysiąc mężczyzn. Chociaż przepisy stanowiły, że tylko wolni czarni mężczyźni mogli się przyłączyć, wielu oficerów było skłonnych odwrócić wzrok i pozwolić zbiegłym niewolnikom, którzy również przybywali w dużych ilościach, na dołączenie do pułku. 27 września 1862 roku, Louisiana Native Guards stał się pierwszym czarnym regimentem, który został oficjalnie wcielony do armii Unii.

Map of early African-American involvement in the Civil War, including the Native Guard at Pascagoula and Port Hudson
Map of early African-American involvement in the Civil War, including the Native Guard at Pascagoula and Port Hudson

Many of the black officers of the regiment were some of the most welleducated, zamożnych i szanowanych ludzi z Nowego Orleanu, którzy pragnęli walczyć z Konfederatami, by udowodnić, jak bardzo mylili się konfederaccy przywódcy co do ich rzekomego braku zdolności.

Jednym z tych ludzi był kapitan Cailloux, mówiący biegle zarówno po angielsku, jak i po francusku, wykształcony we Francji – wykształcenie to obejmowało rozległe szkolenie wojskowe.

Nathaniel P. Banks
Nathaniel P. Banks

W maju 1863 roku ludzie z Gwardii Rdzennej Luizjany dostali swoją szansę zakosztowania bitwy. Teraz pod dowództwem generała majora Nathaniela Banksa, pułk został sprowadzony do pomocy przy szturmie na Port Hudson, konfederacką twierdzę na Missisipi.

Twierdza była szeroko ufortyfikowana – przy użyciu pracy niewolników – i ludzie wiedzieli, że przełamanie fortyfikacji we frontalnym ataku będzie trudnym zadaniem. Mimo to, każdy członek Gwardii Rdzennej Luizjany był gotów dać z siebie wszystko, by zdobyć fort. Na wojska Unii czekało około 6 000 żołnierzy Konfederacji, wspieranych przez 31 sztuk artylerii polowej i 20 dział oblężniczych.

Przedstawienie śmierci Andre Cailloux w bitwie. Cailloux jest widoczny z podniesionym mieczem. Ten portret umieszcza Cailloux i jego ludzi znacznie bliżej Konfederatów niż byli. Z Dziennika Franka Leslie, 27 czerwca 1863.
Przedstawienie śmierci Andre Cailloux w bitwie. Cailloux jest widoczny z podniesionym mieczem. Ten portret umieszcza Cailloux i jego ludzi znacznie bliżej Konfederatów niż byli. Z Dziennika Franka Leslie, 27 czerwca 1863 r.

Od wczesnych godzin porannych działa Unii waliły w fort przygotowując się do ataku, a o 10 rano hejnał zasygnalizował natarcie. Rdzenni Gwardziści szarżowali biegiem przez pół mili rozbitego terenu i byli obrzucani ogniem artyleryjskim ze wszystkich stron, gdy posuwali się naprzód.

Zdeterminowani, by udowodnić swoją odwagę, naciskali, odmawiając wycofania się, nawet gdy żołnierze Konfederacji zaczęli ich ostrzeliwać salwami z muszkietów, gdy tylko znaleźli się w zasięgu. Ramię kapitana Cailloux zostało strzaskane kulą z muszkietu, ale mimo to nacierał dalej, wołając do swoich ludzi, by podążyli za nim i zdobyli fort. Następnie trafił go pocisk, który zakończył jego życie.

Pogrzeb Andre Cailloux w Nowym Orleanie, 29 lipca 1863 r., z wydania Harpers Weekly z 29 sierpnia 1863 r.
Pogrzeb Andre Cailloux w Nowym Orleanie, 29 lipca 1863 r., z wydania Harpers Weekly z 29 sierpnia 1863 r, wydanie Harpers Weekly

Po tym jak w końcu zostali odepchnięci salwami z muszkietów na bliską odległość, ludzie z Native Guards zreformowali się i zaszarżowali ponownie, mimo że ich szeregi zostały zdziesiątkowane. Nie wiedzieli, że są teraz jedyną jednostką Unii atakującą fort.

Bez wsparcia i z przewagą liczebną kontynuowali swój odważny szturm, wskakując do fosy i przepływając ją na oczach wroga. Ponownie znaleźli się niemal na linii strzału, zanim zostali odepchnięci ogniem z broni palnej.

Przeczytaj inną historię od nas: The Real Louisiana Tigers

Trzecia odważna szarża przyniosła ten sam rezultat, po której Native Guards otrzymali w końcu rozkaz wycofania się – co uczynili w dobrym porządku, maszerując z pola bitwy w szyku, jak na paradzie, nawet gdy wróg kontynuował ostrzał. Po tym heroicznym, choć daremnym pokazie ogromnej odwagi i ducha walki, nikt nie mógł z czystym sumieniem uwierzyć, że czarne oddziały były w jakikolwiek sposób gorsze od białych żołnierzy.

Po tym jak Rdzenne Gwardie Luizjany przetarły ten pierwszy szlak, 180,000 czarnych mężczyzn zakończyło walkę za Unię w trakcie Wojny Secesyjnej.

Expand For More Content

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ostatnie wpisy

  • Acela powraca: NYC lub Boston za 99 dolarów
  • OMIM Entry – # 608363 – CHROMOSOME 22q11.2 DUPLICATION SYNDROME
  • Rodzice Kate Albrecht – Dowiedz się więcej o jej ojcu Chrisie Albrechcie i matce Annie Albrecht
  • Temple Fork Outfitters
  • Burr (powieść)

Archiwa

  • luty 2022
  • styczeń 2022
  • grudzień 2021
  • listopad 2021
  • październik 2021
  • wrzesień 2021
  • sierpień 2021
  • lipiec 2021
  • czerwiec 2021
  • maj 2021
  • kwiecień 2021
  • DeutschDeutsch
  • NederlandsNederlands
  • SvenskaSvenska
  • DanskDansk
  • EspañolEspañol
  • FrançaisFrançais
  • PortuguêsPortuguês
  • ItalianoItaliano
  • RomânăRomână
  • PolskiPolski
  • ČeštinaČeština
  • MagyarMagyar
  • SuomiSuomi
  • 日本語日本語
©2022 CDhistory | Powered by WordPress & Superb Themes