The Monstrous Crimes Of The Dorothea Puente – The „Death House Landlady”

Po złapaniu podczas ucieczki za kilka morderstw, Dorothea Puente powiedziała reporterom, „Kiedyś byłam bardzo dobrą osobą, w pewnym momencie.”

Dorothea Puente miała wygląd słodkiej babci i miłą pracę polegającą na prowadzeniu pensjonatu wypełnionego chorymi i starszymi lokatorami. Ale jak to mówią, wygląd może być mylący i nigdy nie wiadomo, co czai się za zamkniętymi drzwiami.

Wczesne życie osobiste i przestępcze Dorothei Puente

Urodzona w Redlands w Kalifornii 9 stycznia 1929 roku, Dorothea Puente została umieszczona w sierocińcu po tym, jak oboje jej rodzice zmarli, zanim skończyła 10 lat. W wieku zaledwie 16 lat wyszła za mąż za żołnierza Freda McFaula, co było pierwszym z wielu małżeństw. Mieli dwie córki, ale Puente wysłała jedną z nich do Sacramento, a drugą oddała do adopcji. W 1948 roku poroniła, a wkrótce potem opuścił ją mąż.

Jej drugie małżeństwo trwało 14 burzliwych lat, po czym w 1966 roku wyszła za mąż za Roberto Puente, dużo młodszego mężczyznę, którego nazwisko przyjęła.

Na długo przed ujawnieniem skandalu z morderczym pensjonatem, Puente była zaangażowana w swoją część działalności przestępczej. W latach 50. została skazana na rok więzienia za fałszowanie czeków, ale zwolniono ją warunkowo po sześciu miesiącach.

Po pobycie w więzieniu, Puente zaczęła pracować jako pomoc pielęgniarska dla osób starszych, zanim zajęła się zarządzaniem pensjonatami.

Do 1968 roku Dorothea Puente rozwiodła się ze swoim czwartym i ostatnim mężem i przejęła dwupiętrowy wiktoriański pensjonat z 16 sypialniami w Kalifornii, zaledwie cztery przecznice od Kapitolu Stanowego. Nawet jeśli naruszało to jej zwolnienie warunkowe z poprzednich przestępstw.

Puente’s Terror At The Boarding House

Puente była popularna wśród lokalnych pracowników socjalnych, ponieważ przyjmowała ludzi, których uważano za „trudne przypadki”. Wielu z nich było alkoholikami lub narkomanami, chorymi psychicznie lub agresywnymi lokatorami. Większość z nich była również w podeszłym wieku, od 52 do 80 lat, więc Puente realizowała dla nich czeki socjalne.

W rzeczywistości Puente nakłaniała swojego psychoterapeutę do przepisywania środków uspokajających, aby mogła ich „otumanić i zabić” przed zrealizowaniem ich czeków. W czasie, gdy kierowała pensjonatem, Puente odebrała od zmarłych co najmniej 60 czeków na ubezpieczenie społeczne.

W procesie, który miał nadejść, ofiary zostały uznane za „ludzi cienia”, ponieważ były marginalnie bezdomne i zazwyczaj nie miały nikogo w swoim życiu, kto zauważyłby, gdyby zaginęły.

Podejrzenia pojawiły się po raz pierwszy w 1988 roku, kiedy jeden z lokatorów Puente, Alberto Montoya, zaginął. Montoya był niepełnosprawny umysłowo i cierpiał na schizofrenię. Pracownik socjalny badający sprawę zaginięcia stał się ostrożny, gdy dowiedział się, że pensjonat Puente nie posiada licencji. Pracownik socjalny zgłosił zaginięcie Montoyi na policję, która wszczęła dochodzenie.

Puente powiedziała śledczym, że zaginiony lokator był na wakacjach, ale zauważyli oni zaburzoną glebę na posesji i otrzymali pozwolenie na kopanie. Jednak Puente nie była jeszcze uważana za podejrzaną i kiedy poprosiła, aby pójść kupić filiżankę kawy, pozwolono jej na to.

Zawinęła się natychmiast uciekając do Los Angelos. W tym samym czasie, gdy ona uciekała, śledczy przekopali całe podwórko i odkryli ciało 78-letniej Leony Carpenter. Potem znaleźli jeszcze sześć innych ciał. Wtedy policja zrozumiała, jak strasznym błędem było wypuszczenie jej na wolność.

The Search For, Trial, And Prosecution Of Dorothea Puente

Dorothea Puente zaginęła na pięć dni. W Los Angeles spotkała w barze starszego mężczyznę i zaprzyjaźniła się z nim. Niestety dla niej, mężczyzna rozpoznał ją z relacji telewizyjnych i zgłosił ją na lokalną policję.

Oskarżona w sumie o dziewięć morderstw, Puente została odesłana do Sacramento. W drodze powrotnej powiedziała reporterom, że nikogo nie zabiła, mówiąc: „Kiedyś byłam bardzo dobrą osobą”.

Z powodu żmudnych batalii prawnych, Puente miała 64 lata, kiedy poszła na proces, co było pięć lat po jej początkowym aresztowaniu.

Przez cały proces Puente była przedstawiana jako albo słodka babcia, albo manipulująca przestępczyni, która żerowała na słabszych. Jej prawnicy twierdzili, że może być złodziejką, ale nie morderczynią. Patolodzy zeznali, że nie byli w stanie ustalić przyczyny śmierci żadnego z ciał.

John O’Mara, prokurator, wezwał na świadków ponad 130 osób. Prokuratura stwierdziła, że Puente używała środków nasennych do odurzania swoich lokatorów, dusiła ich, a następnie wynajęła skazańców, aby zakopali ich na podwórku. Dalmane, który jest lekiem używanym na bezsenność, został znaleziony we wszystkich siedmiu ekshumowanych ciałach.

Prokuratorzy powiedzieli, że Puente była jedną z najbardziej „zimnych i wyrachowanych zabójczyń, jakie kraj kiedykolwiek widział.”

W 1993 roku, po kilku dniach narad i impasie w ławie przysięgłych (po części z powodu jej babcinego usposobienia), Dorothea Puente została ostatecznie skazana za trzy morderstwa i otrzymała wyroki dożywotniego więzienia.

The Aftermath Of The „Death House Landlady”

Podczas gdy pytania o przepisy dotyczące opieki nad osobami starszymi pojawiły się w trakcie i po procesie Puente, nie przeprowadzono wówczas wielu reform prawnych.

Pensjonat nie pasował do kalifornijskiej definicji zakładu opieki społecznej, który wymagał nadzoru medycznego i licencji od Departamentu Usług Społecznych.

„Te podmioty wpadają przez szczeliny”, powiedziała Kathleen Lammers, dyrektor wykonawczy California Law Center on Longterm Care w tym czasie. „Nie każdy prowadzący je jest nefarious, ale nefarious działalność może crop up”.

Dorothea Punte zmarła w więzieniu 27 marca 2011 roku, w wieku 82 lat z przyczyn naturalnych.

Po zapoznaniu się z Dorotheą Punte, „Gospodynią Domu Śmierci”, przeczytaj o szpitalnym seryjnym mordercy znanym jako „Anioł Śmierci”. Następnie przeczytaj o Aileen Wuornos, najbardziej przerażającej kobiecej seryjnej morderczyni w historii.

.