Chodzenie po bieżni przez 10 min z prędkością 3 mph na tle 5% gradacji zostało użyte jako elektrokardiograficzny (ECG) test wysiłkowy w ramach prospektywnego badania epidemiologicznego obejmującego 2,437 mężczyzn. Od 1953 do 1966 roku wykonano 22 223 testy bez niepożądanych zdarzeń.
Kryteriami nieprawidłowego EKG po wysiłku było niedokrwienne spłaszczenie lub zwężenie odcinka S-T, zmiany załamka T zgodne z ogniskowym niedokrwieniem nasierdziowym lewej komory oraz napadowy blok lewej odnogi pęczka Hisa.
Z 2,003 mężczyzn, którzy ćwiczyli dwa lub więcej razy, 264 rozwinęło pewne objawy choroby niedokrwiennej serca (IHD), a w 75 (30%) była to nieprawidłowa odpowiedź EKG na ćwiczenia. Mieli oni wyższe ciśnienie krwi i częściej byli nałogowymi palaczami niż osobami normalnie reagującymi na wysiłek fizyczny. Masa ciała i stężenie cholesterolu w surowicy były podobne w obu grupach. W ciągu następnych 5 lat istniało 85% prawdopodobieństwo, że ci nieprawidłowo reagujący pacjenci rozwiną dławicę piersiową lub doświadczą zawału serca.
Te stosunkowo nieczułe, ale wysoce specyficzne i powtarzalne kryteria EKG dokładnie identyfikują mężczyzn z klinicznie niemą, ale daleko zaawansowaną miażdżycą naczyń wieńcowych, o czym świadczy złe rokowanie w przypadku nieprawidłowej odpowiedzi. Nieprawidłowe EKG po wysiłku jest ważnym dowodem na IHD. Submaksymalny test wysiłkowy EKG jest przydatny w badaniach klinicznych i epidemiologicznych i może być przydatny w ocenie skuteczności działań mających na celu zmniejszenie ryzyka IHD.
.