Wentrolateral prefrontal cortex (VLPFC) jest częścią kory przedczołowej zlokalizowaną w zakręcie czołowym dolnym, ograniczoną od góry przez bruzdę czołową dolną, a od dołu przez bruzdę boczną. Przypisuje się ją do struktur anatomicznych obszaru Brodmanna (BA) 47, 45 i 44 (uważanych za subregiony VLPFC – subregiony przedni, środkowy i tylny).
Cortex praefrontalis ventrolateralis
VLPFC
Terminy anatomiczne z zakresu neuroanatomii
Specyficzne funkcjonalne rozróżnienia zostały przedstawione pomiędzy trzema podregionami Brodmanna w VLPFC. Istnieją również specyficzne różnice funkcjonalne w aktywności w prawej i lewej VLPFC. Badania neuroobrazowe z wykorzystaniem różnych zadań poznawczych wykazały, że prawy obszar VLPFC jest krytycznym substratem kontroli. Obecnie dwie główne teorie wyróżniają prawą VLPFC jako kluczowy region funkcjonalny. Z jednej strony uważa się, że prawa VLPFC odgrywa krytyczną rolę w hamowaniu motorycznym, gdzie kontrola jest zaangażowana w zatrzymywanie lub pomijanie reakcji motorycznych. Alternatywnie, Corbetta i Shulman wysunęli hipotezę, że istnieją dwie odrębne sieci czołowo-ciemieniowe zaangażowane w uwagę przestrzenną, przy czym prawa VLPFC jest komponentem prawostronnie zlokalizowanej, brzusznej sieci uwagi, która reguluje refleksyjną reorientację. Z tej perspektywy, prawa boczna PFC, wraz z regionem obejmującym prawe skrzyżowanie skroniowo-ciemieniowe (TPJ) i dolną część płata ciemieniowego, są aktywowane, gdy w otoczeniu pojawiają się nagłe zmiany, co sugeruje, że regiony te są zaangażowane w reorientację uwagi na zdarzenia percepcyjne, które pojawiają się poza bieżącym centrum uwagi. Ponadto, VLPFC jest punktem końcowym drogi brzusznej (strumienia), która przynosi informacje o cechach bodźców.