Jak mogę zapobiec wściekliźnie?
Osoby o wysokim ryzyku narażenia na wściekliznę powinny otrzymać szczepionkę przeciwko wściekliźnie zanim wejdą w kontakt ze zwierzętami, które mogą mieć wściekliznę. Do osób takich należą lekarze weterynarii, osoby zajmujące się zwierzętami oraz wszyscy pracownicy służby zdrowia i nauki zajmujący się wścieklizną. Inne osoby powinny rozważyć szczepienie przedekspozycyjne. Do tej grupy należą osoby, których zajęcia powodują częsty kontakt ze zwierzętami, które mogą być chore na wściekliznę. Również osoby podróżujące za granicę, które mogą odwiedzić części świata, gdzie wścieklizna jest powszechna, powinny otrzymać szczepionkę przedekspozycyjną.
Składnik szczepienia przedekspozycyjnego składa się z 3 dawek, podawanych w następujący sposób:
- Pierwsza dawka podana.
- Druga dawka podana 7 dni po pierwszej dawce.
- Trzecia dawka podana 21 dni lub 28 dni po pierwszej dawce.
Jeśli podjęto decyzję o rozpoczęciu podawania zastrzyków ze szczepionką przeciwko wściekliźnie, a nigdy nie byłeś szczepiony przeciwko wściekliźnie:
- Powinieneś otrzymać 5 dawek szczepionki przeciwko wściekliźnie – pierwszą dawkę natychmiast, a następnie dodatkowe dawki 3, 7, 14 i 28 dni po pierwszej dawce.
- Powinnaś również otrzymać zastrzyk z globuliny odpornościowej przeciwko wściekliźnie w tym samym czasie, co pierwszą dawkę szczepionki przeciwko wściekliźnie.
Jeśli byłaś/eś wcześniej szczepiona/y przeciwko wściekliźnie:
- Powinnaś otrzymać 2 dawki szczepionki przeciwko wściekliźnie – pierwszą dawkę natychmiast, a drugą dawkę 3 dni później.
- Nie musisz otrzymać zastrzyku z globuliny odpornościowej przeciw wściekliźnie.
Jakie inne kroki mogę podjąć w celu zmniejszenia szansy narażenia na wściekliznę?
- Upewnij się, że Twoje zwierzęta mają aktualne szczepionki przeciw wściekliźnie. Rozważ możliwość trzymania ich w domu, aby były mniej narażone na ugryzienie przez inne zwierzęta, które mogą być zarażone wścieklizną.
- Przypominaj dzieciom, aby nigdy nie dotykały ani nie karmiły bezpańskich psów, kotów lub innych zwierząt błąkających się w Twojej okolicy lub w innych miejscach. Zwierzęta zarażone wścieklizną zachowują się inaczej niż zwierzęta zdrowe (chociaż we wczesnych stadiach wścieklizny mogą nie wykazywać żadnych objawów, ale nadal mogą Cię zarazić). Dzikie zwierzęta mogą zachowywać się oswojone lub poruszać się powoli. Inne objawy wścieklizny u zwierząt obejmują agresywność, zwiększone ślinienie się, problemy z połykaniem, ogólną chorobę, trudności w poruszaniu się/paraliż i wszelkie zmiany w stosunku do typowego zachowania zwierząt.
- Zawiadomić lokalnych urzędników kontroli zwierząt lub lokalne władze sanitarne, jeśli widzisz jakiekolwiek zwierzęta, które zachowują się w sposób, który sugeruje, że mogą mieć wściekliznę.
enews
Cleveland Clinic jest akademickim centrum medycznym typu non-profit. Reklama na naszej stronie pomaga wspierać naszą misję. Nie popieramy produktów ani usług nie należących do Cleveland Clinic. Polityka
.