Wagler’s pit viper, zwana również Wagler’s palm viper, to urodziwy żółto-czarny wąż zamieszkujący drzewa Malezji i Indonezji, ze złotymi oczami i chwytnym ogonem, który zwija się wokół niskich gałęzi i winorośli. Naukowa nazwa tego węża to Tropidolaemus wagleri. Jest on również znany jako żmija świątynna lub żmija świątynna, ponieważ duże populacje żyją w i wokół niektórych świątyń buddyjskich, gdzie węże są chronione i doglądane przez mnichów. Świątynia Węża w Penang w Malezji przyciąga tłumy wiernych i turystów, którzy uiszczają opłatę za kontakt z wężami. Chociaż wszystkie żmije powinny być uważane za niebezpieczne, a żmija Waglera ma wyjątkowo długie kły, węże w świątyni tolerują ludzi i nie są znane z ataków. Na zewnątrz, w pobliżu świątyni, leżą one zwinięte na drzewach, z ogonem owiniętym wokół jednej gałęzi i głową opartą na innej. Niektórzy obserwatorzy spekulują, że ciepło, godziny dzienne i być może obfitość pożywienia sprawiają, że węże są ospałe. Wagler’s pit vipers, jak inne azjatyckie żmije drzewne, są zwykle zwinięte w ukryciu w ciągu dnia w cichych miejscach krzewiastych, wychodząc tylko o zmierzchu do prowl dla małych ssaków, jaszczurek i frogs.
Dorosły Wagler’s rzadko przekracza 3 stóp (0,9 metra) w długości. Forma karłowata występuje na Filipinach. Głowa żmii Waglera jest długa, płaska i trójkątna na wąskiej szyi i jest pokryta małymi łuskami. Oczy mają pionowe źrenice. Wgłębienie wyczuwające ciepło, znane jako pit organ, znajduje się między każdym okiem a nozdrzem. Narządy te są receptorami, które mogą wykrywać promieniowanie podczerwone. Ponieważ większość żywych organizmów wydziela ciepło w postaci promieniowania podczerwonego, te narządy gębowe są użytecznym przystosowaniem do wykrywania potencjalnych ofiar. Wszystkie te cechy wyróżniają tego węża jako należącego do grupy lancetowatych azjatyckich i amerykańskich pit viperów.
Kolory u żmii Waglera przechodzą niezwykłe zmiany w miarę rozwoju węża. Młode, urodzone na żywo w miotach po około tuzin sztuk, są jaskrawo zielone z małymi białymi plamkami zakończonymi na czerwono. Na boku głowy, podwójny czerwono-biały pasek rozciąga się od pyska przez oczy do szyi. Gdy młode osobniki dojrzeją, plamki na ciele zbiegają się w pierścienie lub paski, a podwójny pasek na głowie zamienia się w pojedynczą ciemną smugę. Dorosłe ubarwienie jest niezwykle zmienne. Niektóre węże mają żółte paski na czarnym, zielono nakrapianym podłożu. Niektóre mają zielone paski na żółtym-wypukły czarny. Niektóre są wszystkie żółte i zielone, lub różne inne combinations.
Wagler’s pit viper jest klasyfikowany w rodzinie żmij, Viperidae, podrodziny Crotalinae. Niektóre władze uważają żmije za odrębną rodzinę, Crotalidae. Żmija Waglera była wcześniej umieszczana wraz z żmijami z zielonego drzewa w rodzaju lancetowatych Trimeresurus. Jednak taksonomia lancetowatych jest w trakcie rewizji, a żmija Waglera pozostaje jedynym gatunkiem w rodzaju Tropidolaemu. (Patrz także żmija.)
Krytycznie oceniony przez Davida Cundalla
.