W 2015 roku amerykańska Agencja Żywności i Leków (FDA) przyznała wenetoklaksowi oznaczenie terapii przełomowej dla osób z CLL lub SLL, u których doszło do nawrotu choroby, nietolerancji lub oporności na wcześniejsze leczenie.
W kwietniu 2016 roku FDA zatwierdziła wenetoklaks do stosowania u osób z CLL, które mają delecję 17p (delecja zlokalizowana na krótkim ramieniu chromosomu 17) i które były leczone co najmniej jedną wcześniejszą terapią. Na podstawie ogólnego wskaźnika odpowiedzi wskazanie to zostało zatwierdzone w ramach przyspieszonego zatwierdzenia przez FDA.
Skuteczność wenetoklaksu badano w jednoramiennym badaniu klinicznym z udziałem 106 uczestników z CLL, którzy mają delecję 17p i którzy otrzymali co najmniej jedną wcześniejszą terapię. Uczestnicy badania przyjmowali wenetoklaks doustnie każdego dnia, zaczynając od 20 mg i zwiększając dawkę w ciągu pięciu tygodni do 400 mg. Wyniki wykazały, że u 80 procent uczestników badania nastąpiła całkowita lub częściowa remisja nowotworu. Badanie przeprowadzono w USA, Kanadzie, Francji, Niemczech, Polsce, Wielkiej Brytanii i Australii.
Wniosek o wenetoklaks uzyskał priorytetowy przegląd i przyspieszone zatwierdzenie wraz z oznaczeniem terapii przełomowej i oznaczeniem leku sierocego.
Wenetoklaks został zatwierdzony do stosowania w Unii Europejskiej w grudniu 2016 r.
W czerwcu 2018 roku FDA przyznała regularne zatwierdzenie dla wenetoklaksu dla osób z CLL lub chłoniakiem z małych limfocytów (SLL), z lub bez delecji 17p, którzy otrzymali co najmniej jedną wcześniejszą terapię.
Aprobata została oparta na badaniu MURANO (NCT02005471), randomizowanym (1:1), wieloośrodkowym, otwartym badaniu wenetoklaksu z rytuksymabem (VEN+R) w porównaniu z bendamustyną z rytuksymabem (B+R) u 389 uczestników z CLL, którzy otrzymali co najmniej jedną wcześniejszą linię leczenia. Uczestnicy w ramieniu VEN+R ukończyli 5-tygodniowy schemat zwiększania dawki wenetoklaksu, a następnie otrzymywali wenetoklaks w dawce 400 mg raz na dobę przez 24 miesiące, licząc od daty rozpoczęcia podawania rytuksymabu. Leczenie rytuksymabem rozpoczynano po rozpoczęciu podawania wenetoklaksu i podawano go przez 6 cykli (375 mg/m2 dożylnie w 1. dniu cyklu 1 oraz 500 mg/m2 dożylnie w 1. dniu cykli 2-6, przy długości cyklu 28 dni). Ramię komparatora otrzymało 6 cykli B+R (bendamustyna 70 mg/m2 w dniach 1 i 2 każdego 28-dniowego cyklu oraz rytuksymab w wyżej opisanej dawce i schemacie).
Wniosek dotyczący wenetoklaksu w skojarzeniu z rytuksymabem uzyskał priorytetowy przegląd wraz z oznaczeniem terapii przełomowej.
W listopadzie 2018 roku w Stanach Zjednoczonych wenetoklaks został zatwierdzony w skojarzeniu z azacytydyną lub decytabiną lub cytarabiną w małej dawce w leczeniu nowo rozpoznanej ostrej białaczki szpikowej (AML) u dorosłych w wieku 75 lat lub starszych, lub u których występują choroby współistniejące wykluczające zastosowanie intensywnej chemioterapii indukcyjnej.
Przyspieszone zatwierdzenie oparto na dwóch otwartych, nierandomizowanych badaniach z udziałem uczestników z nowo rozpoznaną AML w wieku >= 75 lat lub z chorobami współistniejącymi, które wykluczają zastosowanie intensywnej chemioterapii indukcyjnej. Skuteczność ustalono na podstawie częstości występowania całkowitej remisji (CR) i czasu trwania CR.
Badanie M14-358 (NCT02203773) było nierandomizowanym, otwartym badaniem klinicznym wenetoklaksu w skojarzeniu z azacytydyną (n=67) lub decytabiną (n=13) u nowo zdiagnozowanych uczestników z AML. W połączeniu z azacytydyną, 25 uczestników osiągnęło CR (37%, 95% CI: 26, 50) z medianą obserwowanego czasu trwania remisji wynoszącą 5,5 miesiąca (zakres: 0,4-30 miesięcy). W skojarzeniu z decytabiną 7 uczestników osiągnęło CR (54%, 95% CI: 25, 81) z medianą obserwowanego czasu trwania remisji wynoszącą 4,7 miesiąca (zakres: 1,0-18 miesięcy). Obserwowany czas trwania remisji to czas od rozpoczęcia CR do daty odcięcia danych lub nawrotu po CR. W badaniu fazy 3 azacytydyny i wenetoklaksu w nieleczonej ostrej białaczce szpikowej niekwalifikującej się do standardowej chemioterapii indukcyjnej, dodanie wenetoklaksu do azacytydyny spowodowało poprawę mediany przeżycia całkowitego (14,7 miesiąca w porównaniu z 9,6 miesiąca) i poprawę wskaźników całkowitych remisji.
Badanie M14-387 (NCT02287233) było nierandomizowanym, otwartym badaniem klinicznym wenetoklaksu w skojarzeniu z małą dawką cytarabiny (n=61) u nowo zdiagnozowanych uczestników z AML, w tym uczestników z wcześniejszą ekspozycją na lek hipometylujący z powodu wcześniejszego zaburzenia hematologicznego. W połączeniu z cytarabiną w małej dawce, 13 uczestników osiągnęło CR (21%, 95% CI: 12, 34) z medianą obserwowanego czasu w remisji wynoszącą 6 miesięcy (zakres: 0,03-25 miesięcy).
W maju 2019 r. etykieta została rozszerzona w drodze przyspieszonego zatwierdzenia, aby objąć wszystkich dorosłych z CLL/SLL bez względu na wcześniejsze leczenie lub status mutacji.
Aprobata została oparta na CLL14 (NCT02242942), randomizowanym (1:1), wieloośrodkowym, otwartym, aktywnie kontrolowanym badaniu wenetoklaksu w połączeniu z obinutuzumabem (VEN+G) versus obinutuzumab w połączeniu z chlorambucylem (GClb) u 432 uczestników z wcześniej nieleczoną CLL ze współistniejącymi schorzeniami.
Głównym wynikiem skuteczności było przeżycie wolne od progresji choroby (PFS) oceniane przez niezależną komisję rewizyjną. W badaniu wykazano statystycznie istotną poprawę PFS u uczestników, którzy otrzymywali VEN+G w porównaniu z tymi, którzy otrzymywali GClb (HR 0,33; 95% CI: 0,22, 0,51; p<0,0001). Mediana PFS nie została osiągnięta w żadnym z ramion po medianie czasu obserwacji wynoszącej 28 miesięcy. Ogólny odsetek odpowiedzi wyniósł 85% w ramieniu VEN+G w porównaniu z 71% w ramieniu GClb, p=0,0007. W badaniu wykazano również statystycznie istotną poprawę w zakresie odsetka negatywnych wyników w zakresie minimalnej choroby resztkowej (mniej niż jedna komórka CLL na 104 leukocyty) w szpiku kostnym i krwi obwodowej. Dane dotyczące całkowitego przeżycia nie były dojrzałe w tej analizie.
FDA wykorzystała program pilotażowy Real-Time Oncology Review and Assessment Aid Pilot Program dla tego wniosku i przyznała priorytetowy przegląd, a także oznaczenia leku sierocego i terapii przełomowej. Zatwierdzenie zostało przyznane 3,7 miesiąca przed terminem określonym w ustawie o opłatach dla użytkowników leków na receptę (PDUFA).
.