Biorąc pod uwagę ogromny sukces głębokiej stymulacji mózgu (DBS) w leczeniu zaburzeń ruchowych i neuropsychiatrycznych, klinicyści zaczęli otwierać się na możliwe zastosowanie stymulacji elektrycznej w leczeniu pacjentów z niekontrolowanymi napadami. Proces ten doprowadził do odkrycia szerokiego wachlarza miejsc docelowych DBS, w tym móżdżku, podwzgórza, hipokampa, zwojów podstawy i różnych jąder wzgórza. Pomimo niejasności mechanizmu działania i niewiadomych dotyczących potencjalnie idealnych ustawień stymulacji, w kilku przeprowadzonych ostatnio badaniach empirycznie wykazano rozsądną skuteczność w wybranych przypadkach napadów opornych na leczenie farmakologiczne. Te ekscytujące wyniki stały się bodźcem do podjęcia licznych badań mających na celu ugruntowanie pozycji DBS jako skutecznej metody leczenia wybranych przypadków padaczki opornej na leczenie, a wiele firm dąży do uzyskania zgody Food and Drug Administration. Staramy się dokonać przeglądu tych badań w kontekście różnych celów DBS i ich obwodów istotnych dla padaczki. Na podstawie rozwijających się badań można stwierdzić, że DBS może potencjalnie odegrać ważną rolę w leczeniu opornej na leczenie padaczki. Wyzwaniem, podobnie jak w przypadku zaburzeń ruchowych, jest zebranie interdyscyplinarnych zespołów, które przeprowadzą badania przesiewowe, implantację i obserwację pacjentów, a także sprecyzowanie zasad doboru chorych. Przyszłość niewątpliwie będzie wypełniona optymalizacją celów i parametrów stymulacji oraz rozwojem najlepszych praktyk. Dzięki dostosowanemu podejściu terapeutycznemu pacjenci z padaczką mają szansę na poprawę dzięki DBS.